Jakie są cele Niemieckiej Rady Gdańszczan?

Po co ktoś odtwarza instytucje z okresu międzywojennego, skoro nie ma celu głównego, czyli roszczeń terytorialnych? Rada może też próbować realizować cele ekonomiczne, czyli starać się o zwrot przedwojennego mienia – mówi Rzeczpospolitej poseł Tomasz Jaskóła z Kukiz’15.

 

RAT DER DANZIGER (Rada Gdańszczan), organizacja byłych niemieckich gdańszczan po II wojnie światowej, uważa się za kontynuatora parlamentu  II Wolnego Miasta Gdańska. Rada reprezentuje byłych obywateli Wolnego Miasta Gdańska i ich potomków. Na fejsbookowym  profilu „Rady” są widoczne skany przedwojennych map i ulotek.

Gdańsk niemiecki 1932

W roku 1994 „Rada” wyraziła pogląd, że „sprawa Gdańska” jest „otwarta”, a publiczne mienie Wolnego Miasta Gdańska powinno zostać zwrócone byłym gdańszczanom. Deklarowanym zadaniem Rady jest m.in. nadanie Gdańskowi we współpracy z ONZ współczesnych form autonomii. Rada twierdzi równocześnie, że odłączenie Gdańska od Polski nigdy nie było i nie jest jej celem.

Gdańsk niemiecki_fb

Z historii Wolnego Miasta Gdańska

7 IV 1935 NSDAP, stosując terror i dopuszczając się oszustw, uzyskała 59,3% głosów. (…) Wzrost znaczenia III Rzeszy zmniejszał jednak stopniowo pole manewru polskich polityków, co zaczęło się coraz wyraźniej uwidaczniać w Gdańsku. 24 X 1938 minister spraw zagranicznych III Rzeszy Joachim Ribbentrop zaczął domagać się m.in. zgody Polski na przyłączenie II WMG do Rzeszy. Żądania te zostały ponowione 21 III 1939, propaganda niemiecka utrzymywała, że prawa Polski do Gdańska są iluzoryczne i ich obrona nie jest warta ryzyka wybuchu wojny. Twierdzenie takie służyło także umacnianiu wśród obywateli państw trzecich nastrojów defetystycznych. Zostały one wyrażone w tytule artykułu Marcela Déata w „L’Œuvre” z 4 V 1939  „Umierać za Gdańsk?”. Dotycząca II WMG propaganda miała na celu eskalację wśród ludności niemieckiej antypolskich nastrojów i obciążenie Polski odpowiedzialnością za coraz bardziej realny wybuch wojny. W II WMG naziści rozbudowywali siły policyjne. W ostatnich miesiącach pokoju nasiliły się antypolskie incydenty. 23 VIII 1939 gdański Senat wydał dekret o mianowaniu A. Forstera „głową państwa” (Staatsoberhaupt), co stanowiło jawne pogwałcenie konstytucji II WMG. Z chwilą wybuchu II wojny światowej II WMG przestało istnieć.

MANIFESTACJA PRZEDWYBORCZA GDANSKIEJ NSDAP. OD LEWEJ - ZASTEPCA GAULEITERA I PREZYDENT SENATU GREISER, GEN. VON DEM BACH-ZELEWSKI, AULEITER RADCA STANU FORSTER, SA-BRIGADEFUHRER HACKER, SS-BRIGADEFUHRER KOPPE. ADM SYG II-3803 NR. NEG. R 38525

Manifestacja przedwyborcza gdańskiej NSDAP, na pierwszym planie w środku: Albert Forster, od lewej: Arthur Greiser, Erich von dem Bach-Zelewski, 1938–1939

Źródło

WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815

O autorze: Redakcja