Simba- owoc błędu hodowlanego mojej córki , która pokryła labradora malamutem odziedziczył wszystkie złe cechy obydwu ras. Jest nieposłuszny, samowolny, władczy, dominujący. A przede wszystkim, jak wszystkie psy północy jest uciekinierem. Pomimo swobody poruszania się po ogromnym terenie wyścigów, regularnie uprawiał piesze wycieczki po Warszawie. Kilka razy został znaleziony w schronisku na Paluchu, kilka razy odwoziła go straż miejska, wreszcie został uwiązany. Jednak w ostatni poniedziałek zdołał przekonać pracownika stajni, który po spacerze próbował go przywiązać, że nie da się dotknąć ( warczy bardzo sugestywnie) i przy pierwszej okazji czmychnął. Niestety wpadł pod samochód. Straż miejska ( dziękuję chłopcy) odwiozła go do wskazanej przez nas kliniki.
Teraz krotka historia naszych relacji z tą kliniką. Nie podliczałam nigdy pieniędzy, które w niej zostawiliśmy, ale byliśmy z nią związani od początku jej założenia. Leczyli odpłatnie wszystkie nasze zwierzęta i prawie nieodpłatnie zwierzęta przez nas ratowane. Na własną rękę też leczyli przybłąkane psy i koty i wpychali je miłośnikom zwierząt. Syn wziął od nich wyratowaną z wypadku fretkę, znajoma jednooką bokserkę. W recepcji zawsze łaziły jakieś zwierzaki, poważne zabiegi mogły być kredytowane. Skutecznie operowali kiedyś matkę Simby, a potem po kilku latach gdy dostała wylewu rozsądnie odmówili dalszego faszerowania jej sterydami, co stawiało ją na nogi na dwa tygodnie i pozwoliliśmy jej spokojnie zasnąć.
Mieliśmy do nich pełne zaufanie.
Pierwsze niepokojące przesłanki pojawiły się kilka lat temu. Simba zaczął mieć kłopoty z defekacją. Najpierw został niepotrzebnie w tej klinice wykastrowany, a potem był operowany. Pomogło na dwa tygodnie. Konsultant od psich odbytów z SGGW powiedział córce wręcz, że jest to nieusuwalna wada genetyczna psów północy, ujawnia się u egzemplarzy, które nie pracują ( minimum 20 km dziennie z sankami) i każdy weterynarz , który podejmuje się operowania psa z tą wadą jest zwykłym oszustem. Nie wyciągnęliśmy jednak właściwych wniosków.
W poniedziałek, po wypadku zrobiono psu wszelkie badania. Okazało się, że nie ma złamań ani urazów wewnętrznych. Ma ranę na zadzie, którą trzeba operować pod narkozą. Miał wrócić do domu i zostać następnego dnia przywieziony na zabieg. Sama poprosiłam, żeby został na noc w klinice gdyż w stajni nie ma sterylnych warunków. I się zaczęło. Najpierw nie mogli operować bo podejrzewali stan zapalny, potem zrobili próby wątrobowe. Potem twierdzili , że ma zapewne zapalenie mięśnia sercowego. Zrobili elektrokardiogram i echo serca. Każdego dnia czekała na nas zła wiadomość – potem odwoływana. Po trzech dniach córka zapłaciła 1000 złotych za dotychczasowe badania i następnego dnia miał być zabieg. Kiedy przyszła odwiedzić psa okazało się, że zabiegu nie było, ma zapłacić następne 300 złotych nie wiadomo za co i dopóki nie zapłaci nie zostanie wpuszczona do psa.
Córka pracuje na Wyścigach. Zapewniam, że potrafi mówić w zrozumiałym dla każdego języku. Oczywiście weszła.
Nie zmienia to faktu, ze w sobotę gdy odbierała na własne żądanie psa z gorączką, nie zoperowanego, musiała zapłacić następne 1000 złotych. Rezultat – wydane 2000 i pies w ciężkim stanie w stajni . Już na wyścigach , w końskim szpitalu okazało się, że igła wenflonu zagięta jest pod kątem 90 stopni. Nic dziwnego, że kroplówki źle spływały i pies miał niewyjaśnioną gorączkę. Córka próbuje go wyleczyć sama. Nie stać nas na 2000 tygodniowo bez żadnych wyników. Poza tym zaszywanie po tygodniu rany ziarninującej, nie ma żadnego sensu.
Nie pisałbym o tym gdyby nie przerażenie. W klinice pracują ci sami ludzie, którzy byli kiedyś ofiarni, godni zaufania i uczciwi. Teraz stali się zwykłymi naciągaczami. Gdy pani doktór dzwoniła z kliniki i słodkim głosem opowiadała o „naszym Simbusiu” słyszałam w jej glosie specjalistkę od marketingu bezpośredniego, czyli sprzedaży chińskich biustonoszy na bazarze. Co więcej – stosowano wobec nas ( z powodzeniem) techniki używane zwykle przez Cyganów. Jeżeli dasz Cygance 5 złotych na mleko dla dziecka , poprosi cię o następne 10 na lekarstwo dla drugiego dziecka.
Nawet uśpienie i kremacja psa kosztuje w tek klinice majątek. Na wszelki wypadek nie pytałam, ale sądzę, że następne 1000 złotych.
Czas na wnioski.
Po pierwsze widać czym się skończy przygotowywana nowelizacja ustawy o ochronie zwierząt nakazująca uwolnienie psów z łańcuchów. Psy masowo będą wpadać pod samochody. I tak mieliśmy szczęście, że Simba nie spowodował wypadku z udziałem ludzi. Poza tym agresywne psy będą gryzły dzieci. Nie każdego stać na dobre ogrodzenie.
Jeżeli ktoś zmuszony będzie w tych okolicznościach pozbyć się psa nie będzie go nawet stać na jego uśpienie. Jedni załatwią to siekierą , inni wypuszczą psa do lasu. Zostanie odłowiony przez lokalnego hycla, hycel weźmie za jego odłowienie pieniądze od gminy, na którą przerzucono ciężar opieki nad zwierzętami, po czym zagłodzi go na śmierć w psim obozie koncentracyjnym, do którego nikogo nie wpuści. Weterynarz gminny będzie miał swoją działkę. Ustawa pomyślana dla dobra zwierząt przyniesie im szkodę.
Ważniejsze jest dla mnie jednak co innego. Co stało się z ludźmi? Ostatnio każdemu mojemu kontaktowi społecznemu towarzyszy próba oszustwa. Wczoraj próbował oszukać mnie hydraulik, permanentnie oszukuje operator sieci komórkowej, próbuje oszukać zakład energetyczny. Jak na razie potrafię się bronić. W przypadku psa- mało skutecznie.
Wyjątkowo zabolał mnie moralny upadek kliniki weterynaryjnej , której klientami byliśmy od 20 lat. Oczywiście wykreślamy ją z kalendarzyka. Widać jednak jak iluzoryczne jest przeświadczenie libertarian, że wszystko reguluje rynek. Trudno weryfikować lekarzy i weterynarzy kosztem życia i zdrowia pacjentów.
Zastanawiałam się czy podać nazwę kliniki.
Zrezygnowałam tylko dlatego, że na jakieś 5 % oceniam szansę pomyłki z mojej strony.
Gorzkie uwagi, ale mam wiele podobnych obserwacji.
Co robić? Chyba jednak nagłaśniać i zawstydzać, dopóki naciagacze zachowali resztki sumienia, a społeczeństwo rozumie jeszcze o co chodzi. No i dopóki oszuści nie wypracują sobie kolejnych metod pacyfikowania niepokornych.
Bo łatwo spacyfikować konsumenta przy pomocy powództwa o naruszenie dóbr osobistych.
Nie boję się sprawy sądowej. Mogłabym zresztą aby im ” wypłacić” posłużyć się marketingiem szeptanym i robić im czarny PR. Jestem w środowisku psiarzy i koniarzy mocno ustawiona. Powstrzymuje mnie przed tym obawa, że źle oceniam sytuację. No i pamięć o ich zasługach “w poprzednim życiu”. Bo z całą pewnością zmienili styl bycia.
Zawody zaufania publicznego, ha.
Zaraza wszędzie a rynek im to umożliwia, nie przeszkadza.
Można tylko wrócić do niszy i polegać na własnych znajomych a dla pewności i tak załatwiać tzw. drugą opinię i się dokształcać. Każden chce dobrze tylko mu nie wychodzi i każe sobie płacić za to.
Kiedyś tak miałem z kompem, zamiast polegać na znajomych zleciłem naprawę, dokładnie mówiąc co ma być zrobione. Rezultat: inna pozorowana naprawa a komp nie działa ale naprawią, jak osobno dopłacę. Cudem załatwiłem sprawę polubownie i szybko bo akurat miałem atuty. Gdyby nie ich chciwość, nie wnikałbym, ale dzięki kolejnej próbie odkryłem oszustwo. Nie czuję się dobrze moralnie wiedząc, że i tak coś zarobili (robocizna za przywrócenie ładu) a będą oszukiwać innych.
Normalnie boje sie takiego normalnego rynku ale wszystkiego nie załatwię znajomymi i nie tak ma być. A to oni powinni obawiać się mnie a nie z naciągania mieć sposób na biznes.