Losowanie wirku modlitewnego – tydzień 43

Kategoria: Archiwum, GROM, Grupa modlitewna Św. Józefa, Polecane, Wiara

Autor:

, 21 października 2014

132	Karoljozef
156	Space
446	Circ
462	DelfInn
464	Judyta
554	Asadow

Facebook

Twitter

Tagi: losowanie permutacji wiru modlitewnego

O autorze: Asadow

Administrator serwera Kontakt w sprawach technicznych: legion.piorunujacy@gmail.com

4 komentarze

Odpowiedz

space

21 października 2014 godz. 14:10

Uwzględniłeś moją uwagę :)

Circ, niech Cię Bóg ma w swojej opiece, bo się teraz będę modlił za Ciebie! ;)
Odpowiedz

Asadow

21 października 2014 godz. 14:56 - w odpowiedzi do: space 14:10

Tak, ale niechętnie, bo Boża ekonomia nie przekłada prosto ilości modlących się na skuteczność modlitwy.
Jest to nawet dość ładnie zasugerowane: „gdzie dwóch lub trzech…”. Skoro 2=3, to przez iterację dowodzimy, że 2 = 20000 (lub więcej) :)
Odpowiedz

space

21 października 2014 godz. 16:06 - w odpowiedzi do: Asadow 14:56

A tam, gdzie jest tylko jeden w Jego imię, to Jego nie ma? :p
Odpowiedz

circ

21 października 2014 godz. 22:01 - w odpowiedzi do: space 16:06

A tam, gdzie jest tylko jeden w Jego imię, to Jego nie ma? :p

Jest go mniej. Bo natura Stworzenia jest relacyjna.

Circ, niech Cię Bóg ma w swojej opiece, bo się teraz będę modlił za Ciebie! ;)

To może niech Bóg Ciebie ma w swojej opiece;-)

[Sw. Teresa Galgani kiedy modliła się o Stalina wzięła jego cierpienia na siebie]

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Czytanie: Iz 49, 1-6

Pierwsze czytanie

Iz 49, 1-6

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Wyspy, posłuchajcie Mnie! Ludy najdalsze, uważajcie! Powołał Mnie Pan już z łona mej matki, od jej wnętrzności wspomniał moje imię. Ostrym mieczem uczynił me usta, w cieniu swej ręki Mnie ukrył. Uczynił ze mnie strzałę zaostrzoną, utaił mnie w swoim kołczanie. I rzekł mi: «Tyś Sługą moim, w tobie się rozsławię».

Ja zaś mówiłem: «Próżno się trudziłem, na darmo i na nic zużyłem me siły. Lecz moje prawo jest u Pana i moja nagroda u Boga mego. Wsławiłem się w oczach Pana, Bóg mój stał się moją siłą».

A teraz przemówił Pan, który mnie ukształtował od urodzenia na swego Sługę, bym nawrócił do Niego Jakuba i zgromadził Mu Izraela.

I rzekł mi: «To zbyt mało, iż jesteś mi sługą dla podźwignięcia pokoleń Jakuba i sprowadzenia ocalałych z Izraela. Ustanowię cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi».

Psalm responsoryjny

Ps 71 (70), 1-2. 3-4a. 5-6b. 15 i 17 (R.: por. 15a)

Będę wysławiał Twoją sprawiedliwość

W Tobie, Panie, ucieczka moja, *
niech wstydu nie zaznam na wieki.
Wyzwól mnie i ratuj w Twej sprawiedliwości, *
nakłoń ku mnie swe ucho i ześlij ocalenie.

Będę wysławiał Twoją sprawiedliwość

Bądź dla mnie skałą schronienia *
i zamkiem warownym, aby mnie ocalić,
bo Ty jesteś moją opoką i twierdzą. *
Boże mój, wyrwij mnie z rąk niegodziwca.

Będę wysławiał Twoją sprawiedliwość

Bo Ty, mój Boże, jesteś moją nadzieją, *
Panie, Tobie ufam od młodości.
Ty byłeś moją podporą od dnia narodzin, *
od łona matki moim opiekunem.

Będę wysławiał Twoją sprawiedliwość

Moje usta będą głosiły Twoją sprawiedliwość †
i przez cały dzień Twoją pomoc, *
bo nawet nie znam jej miary.
Boże, Ty mnie uczyłeś od mojej młodości *
i do tej chwili głoszę Twoje cuda.

Będę wysławiał Twoją sprawiedliwość

Śpiew

Śpiew przed Ewangelią

Chwała Tobie, Królu wieków

Witaj, nasz Królu, posłuszny woli Ojca,
jak cichego baranka na zabicie zaprowadzono Ciebie na ukrzyżowanie.

Chwała Tobie, Królu wieków

Ewangelia: J 13, 21-33. 36-38

Ewangelia

J 13, 21-33. 36-38

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

W czasie wieczerzy z uczniami Jezus wzruszył się do głębi i tak oświadczył: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeden z was Mnie wyda». Spoglądali uczniowie jeden na drugiego, niepewni, o kim mówi.

Jeden z Jego uczniów – ten, którego Jezus miłował – spoczywał na Jego piersi. Jemu to dał znak Szymon Piotr i rzekł do niego: «Kto to jest? O kim mówi?» Ten, oparłszy się zaraz na piersi Jezusa, rzekł do Niego: «Panie, któż to jest?»

Jezus odparł: «To ten, dla którego umoczę kawałek chleba i podam mu». Umoczywszy więc kawałek chleba, wziął i podał Judaszowi, synowi Szymona Iskarioty. A po spożyciu kawałka chleba wstąpił w niego Szatan.

Jezus zaś rzekł do niego: «Co masz uczynić, czyń prędzej! » Nikt jednak z biesiadników nie rozumiał, dlaczego mu to powiedział. Ponieważ Judasz miał pieczę nad trzosem, niektórzy sądzili, że Jezus powiedział do niego: «Zakup, czego nam potrzeba na święto», albo żeby dał coś ubogim. On więc po spożyciu kawałka chleba zaraz wyszedł. A była noc.

Po jego wyjściu rzekł Jezus: «Syn Człowieczy został teraz otoczony chwałą, a w Nim Bóg został chwałą otoczony. Jeżeli Bóg został w Nim otoczony chwałą, to i Bóg Go otoczy chwałą w sobie samym, i to zaraz Go chwałą otoczy.

Dzieci, jeszcze krótko jestem z wami. Będziecie Mnie szukać, ale – jak to Żydom powiedziałem, tak i teraz wam mówię – dokąd Ja idę, wy pójść nie możecie».

Rzekł do Niego Szymon Piotr: «Panie, dokąd idziesz?»

Odpowiedział Mu Jezus: «Dokąd Ja idę, ty teraz za Mną pójść nie możesz, ale później pójdziesz».

Powiedział Mu Piotr: «Panie, dlaczego teraz nie mogę pójść za Tobą? Życie moje oddam za Ciebie».

Odpowiedział Jezus: «Życie swoje oddasz za Mnie? Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Kogut nie zapieje, aż ty trzy razy się Mnie wyprzesz».

więcej Słowa Bożego...