Cytat dnia
Słowo Boże
Mt 10, 7-15 –
W dzisiejszej Ewangelii Jezus powierza swoim uczniom bardzo ważną misję. Posyła ich do ludzi i daje konkretne wskazania, co mają czynić. Spróbuj postawić się w sytuacji ucznia Chrystusa, aby w ciszy i skupieniu dostrzec, co ważnego Jezus chce ci dziś powiedzieć.
Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Mateusza.
Mt 10, 7-15
Jezus powiedział do swoich apostołów: «Idźcie i głoście: „Bliskie już jest królestwo niebieskie”. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie. Nie zdobywajcie złota ani srebra, ani miedzi do swych trzosów. Nie bierzcie na drogę torby ani dwóch sukien, ani sandałów, ani laski. Wart jest bowiem robotnik swej strawy. A gdy przyjdziecie do jakiegoś miasta albo wsi, wywiedzcie się, kto tam jest godny, i u niego zatrzymajcie się, dopóki nie wyjdziecie. Wchodząc do domu, powitajcie go pozdrowieniem. Jeśli dom na to zasługuje, niech zstąpi na niego pokój wasz; jeśli zaś nie zasługuje, niech pokój wasz powróci do was. Gdyby was gdzie nie chciano przyjąć i nie chciano słuchać słów waszych, wychodząc z takiego domu albo miasta, strząśnijcie proch z nóg waszych. Zaprawdę, powiadam wam: Ziemi sodomskiej i gomorejskiej lżej będzie w dzień sądu niż temu miastu».
„Idźcie i głoście: bliskie już jest królestwo niebieskie”. Z tą radosną nowiną Jezus posyła dziś swoich uczniów w świat. Wskazuje im chorych, trędowatych, umarłych. Daje moc uzdrawiania i wskrzeszania z martwych. Jezus mówi: „Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie”. Każdego z nas Bóg obdarował przeróżnymi darami. Czy potrafisz dzielić się nimi z innymi za darmo?
Jezus mówi uczniom, aby nic nie brali ze sobą w drogę i nie przyjmowali zapłaty od ludzi, do których idą. Co chce im przez to powiedzieć? Daje im poczucie bezpieczeństwa, że jeśli tylko będą głosić Ewangelię, na pewno nie będą musieli martwić się o sprawy doczesne. Wszystko co potrzebne będzie im dane. Zastanów się, czy potrafisz powierzyć Chrystusowi wszystkie swoje sprawy.
Jezus przygotowuje swoich uczniów na to, że nie zawsze będą dobrze przyjmowani. Zaleca jednak, aby do każdego przychodzili z serdecznym usposobieniem i pozdrowieniem na ustach. To ważne, by mimo różnych przeciwności czy nieprzychylności otoczenia nie poddawać się i wciąż głosić światu Chrystusa – dobrą nowinę, która wybrzmiewa z dzisiejszej Ewangelii: „Bliskie już jest królestwo niebieskie”.
Podziękuj dziś Jezusowi za wszystkie dary, którymi cię ubogacił i proś, aby każdego dnia na nowo uzdalniał cię do niesienia Jego samego innym ludziom.
Liturgia słowa na dziś
PIERWSZE CZYTANIE (Oz 11,1.3-4.8c-9)
Miłość Boga dla ludu wybranego
Czytanie z Księgi proroka Ozeasza.
To mówi Pan:
„Miłowałem Izraela, gdy jeszcze był dzieckiem, i syna swego wezwałem z Egiptu. Ja uczyłem chodzić Efraima, na swe ramiona ich brałem; oni zaś nie rozumieli, że troszczyłem się o nich. Pociągnąłem ich ludzkimi więzami, a były to więzy miłości.
Byłem dla nich jak ten, co podnosi do swego policzka niemowlę, schyliłem się ku niemu i nakarmiłem go.
Moje serce się wzdryga i rozpalają się moje wnętrzności. Nie chcę, aby wybuchnął płomień mego gniewu, i Efraima już więcej nie zniszczę, albowiem Bogiem jestem, nie człowiekiem; pośrodku ciebie jestem Ja, Święty, i nie przychodzę, żeby zatracać”.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 80,2ac i 3bc.15-16)
Refren: Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.
Usłysz, Pasterzu Izraela, *
Ty, który zasiadasz nad cherubinami.
Zbudź swą potęgę *
i przyjdź nam z pomocą.
Powróć, Boże Zastępów, *
wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl.
I chroń to, co zasadziła Twoja prawica, *
latorośl, którą umocniłeś dla siebie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mk 1,15)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Bliskie jest królestwo Boże.
Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 10,7-15)
Wskazania na pracę apostolską
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.
Jezus powiedział do swoich apostołów:
„Idźcie i głoście: «Bliskie już jest królestwo niebieskie». Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie. Nie zdobywajcie złota ani srebra, ani miedzi do swych trzosów. Nie bierzcie na drogę torby ani dwóch sukien, ani sandałów, ani laski. Wart jest bowiem robotnik swej strawy.
A gdy przyjdziecie do jakiegoś miasta albo wsi, wywiedzcie się, kto tam jest godny, i u niego zatrzymajcie się, dopóki nie wyjdziecie. Wchodząc do domu, powitajcie go pozdrowieniem. Jeśli dom na to zasługuje, niech zstąpi na niego pokój wasz; jeśli nie zasługuje, niech pokój wasz powróci do was.
Gdyby was gdzie nie chciano przyjąć i nie chciano słuchać słów waszych, wychodząc z takiego domu albo miasta, strząśnijcie proch z nóg waszych. Zaprawdę powiadam wam: Ziemi sodomskiej i gomorejskiej lżej będzie w dzień sądu niż temu miastu”.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Zdani na Opatrzność
Polecenia, które Jezus kieruje do apostołów, świadczą o Bożej miłości. Mają oni czynić to samo, co On: ogłaszać nadejście królestwa i leczyć wszelkie choroby. Jest to przedłużenie działalności Jezusa. Boża miłość objawia się w ich posłannictwie na różne sposoby. Nie zaniknie ona wraz z zakończeniem się ziemskiej misji Jezusa, lecz będzie nadal objawiana światu poprzez apostolską posługę. Po drugie, apostołowie nie musieli nic zrobić czy dać, aby otrzymać od Jezusa moc uzdrawiania. Wszystko otrzymali od Niego darmo. Tak samo mieli oni przekazywać dar pokoju Bożego tym, do których dotarli z Dobrą Nowiną. I w końcu o miłości świadczy, że apostołowie mieli jako ubodzy iść zdani całkowicie na Opatrzność.
Jezu, Ty z miłością troszczyłeś się o wspólnotę Kościoła już podczas Twej ziemskiej misji, przygotowując odpowiednio apostołów. Poślij i teraz tych, którzy będą głosili Bożą miłość.
Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2016” ks. Mariusz Szmajdziński/Edycja Świętego Pawła
______________________________________________________________________________________________________________
Ewangelia: jest jedna rzecz niezbędna do życia
Mieczysław Łusiak SJ
Kard. Sarah wzywa do reformy liturgicznej
KAI / kw
Prefekt Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów kard. Robert Sarah zaproponował, aby począwszy od tegorocznego Adwentu księża znów zaczęli odprawiać Msze twarzą “ad orientem”, czyli “na wschód”, a nie do wiernych.
“Jest bardzo ważne, aby kapłani i wierni jak najszybciej powrócili razem zwrócili się w tym samym kierunku – na wschód lub przynajmniej ku absydzie, ku Panu, który przychodzi” – powiedział gwinejski kardynał kurialny na konferencji “Sacra Liturgia” w Londynie 5 lipca.
Poprosił obecnych na spotkaniu duchownych, aby “wszędzie, gdzie tylko jest to możliwe, wcielali w życie tę praktykę”. Podkreślił, że wprawdzie niezbędne są tu “roztropność” i odpowiednia katecheza, ale zaapelował do swych słuchaczy, aby “ufali, że jest to coś dobrego dla Kościoła i dla naszego ludu”. Kardynał wyraził przekonanie, że “ich własne przekonanie duszpasterskie podpowie im, jak i kiedy będzie to możliwe, ale być może warto zacząć od pierwszej niedzieli tegorocznego Adwentu, gdy czekamy «na Pana, który przychodzi» i «który się nie spóźnia»”. Słowa te wywołały długą owację uczestników konferencji.
71-letni obecnie prefekt Kongregacji już wcześniej wypowiadał się wielokrotnie na temat zalet celebry “ad orientem”, zwracając uwagę, że począwszy od Ofiarowania jest istotne, aby “kapłan i wierni spoglądali razem na wschód”. Zdaniem komentatorów, fakt, że kardynał podał konkretną datę rozpoczęcia powrotu do takiego odprawiania Mszy – pierwsza niedziela Adwentu wypada w tym roku 27 listopada – wskazuje na pilną potrzebę wprowadzenia zmian.
Przemawiający po gościu z Watykanu biskup Fréjus-Toulon we Francji – Dominique Rey oświadczył, że chciałby odprawiać Mszę “ad orientem” w swej katedrze i wyśle list do swej diecezji, zachęcając księży, aby zrobili to samo.
Kard. Sarah zaznaczył, że Franciszek poprosił go, aby zbadał sprawę “reformę reformy”, która przystosuje reformy liturgiczne tak, aby odpowiadały one duchowi Soboru Watykańskiego II. Zdaniem purpurata, ma to na celu “wzbogacenie dwóch form obrządku rzymskiego” [przed- i posoborowego – KAI].
Dodał, że wiele badań nad liturgią pokazało, iż niektóre reformy posoborowe “były być może prowadzone zgodnie z duchem swoich czasów”, ale “wyszły poza” wskazania ojców soborowych zwartych w konstytucji o liturgii “Sacrosanctum Concilium”. Jest wiele “bardzo poważnych nieporozumień w odniesieniu do liturgii” – stwierdził kardynał prefekt, wyjaśniając, że chodzi o taką postawę w czasie Mszy, w której centrum staje się bardziej człowiek niż Bóg.
“Liturgia nie jest o mnie ani o tobie” – tłumaczył i przypomniał mówca. Podkreślił, że nie jest to “sprawa naszej tożsamości, osiągnięć, uniesienia lub wspierania własnej kultury czy miejscowych zwyczajów religijnych, ale liturgia jest najpierw i przede wszystkim o Bogu i o tym, co On nam dał”. Za kard. Josephem Ratzingerem powtórzył, że “zapominanie o Bogu jest najgroźniejszym niebezpieczeństwem naszych czasów”.
Nawiązując do soborowej konstytucji o liturgii, gość z Watykanu zauważył, że “ojcowie soborowi nie zamierzali wywoływać rewolucji, ale chcieli ewolucji”. Przytoczył istniejący od kilku lat ordynariat Matki Bożej z Walsingham dla byłych anglikanów, którzy przeszli na katolicyzm, jako przykład tego, jak Kościół wzbogacił się dzięki innej tradycji liturgicznej.
Kard. Sarah zachęcił również do klękania na Przeistoczenie i przy przyjmowaniu Komunii świętej. “Tam, gdzie klękanie i przyklękanie usunięto z liturgii, istnieje potrzeba przywrócenia tego, zwłaszcza w czasie przyjmowania naszego Błogosławionego Pana w Komunii Świętej” – dodał mówca.
______________________________________________________________________________________________________________
Pieknie, pieknie alenie wszyscy ludzie moga klekac a niektorzy nawet jak uklekna to nie wstana-uwazam najwazniejsza rzecza to postawa wewnetrzba przyjmowania CIALA JEZUSA i nieustajaca modlitwa cos jak polaczenie telefoniczne jakie sie dzis obserwuje wsrod ludzi “komorkowych”!
Są rzeczy ważne i ciut ważniejsze, a “postawa wewnętrzna przyjmowania CIAŁA JEZUSA i nieustająca modlitwa” należą moim skromnym zdaniem do najważniejszych. Z takiej postawy wynika pokora i naturalna chęć klękania.