Cytat dnia
______________________________________________________________________________________________________________
Słowo Boże
św. Wawrzyńca z Brindisi, prezbitera i doktora Kościoła
Mt 13, 10-17
„Dla Boga nie jesteśmy liczbami, jesteśmy ważni, jesteśmy wręcz najważniejsi z tego co ma” – powiedział Ojciec Święty. Teraz w chwili ciszy przygotuj się na spotkanie z Tym, który nie traktuje cię jako klienta, ale jako swoje umiłowane dziecko.
Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Mateusza.
Mt 13, 10-17
Uczniowie przystąpili do Jezusa i zapytali: «Dlaczego w przypowieściach mówisz do nich?» On im odpowiedział: «Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, im zaś nie dano. Bo kto ma, temu będzie dodane, i nadmiar mieć będzie; kto zaś nie ma, temu zabiorą również to, co ma. Dlatego mówię do nich w przypowieściach, że otwartymi oczami nie widzą i otwartymi uszami nie słyszą ani nie rozumieją. Tak spełnia się na nich przepowiednia Izajasza: „Słuchać będziecie, a nie zrozumiecie, patrzeć będziecie, a nie zobaczycie. Bo stwardniało serce tego ludu, ich uszy stępiały i oczy swe zamknęli, żeby oczami nie widzieli ani uszami nie słyszeli, ani swym sercem nie rozumieli: i nie nawrócili się, abym ich uzdrowił”. Lecz szczęśliwe oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą. Bo zaprawdę, powiadam wam: Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło ujrzeć to, na co wy patrzycie, a nie ujrzeli; i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli».
„Wam dano poznać tajemnicę”. Odkąd Jezus przyszedł na świat, nie można postępować tak, jakbyśmy Boga nie znali. Jak gdyby był czymś abstrakcyjnym, pustym, czysto formalnym punktem odniesienia. Nie – mówi Papież Franciszek – Bóg ma konkretne oblicze, ma imię: Bóg jest miłosierdziem.
Ojciec Święty zaznaczył, że „czasami mieszamy pojęcia i myślimy, że nasze głoszenie Ewangelii musi być zbawieniem idei, a nie zbawieniem dusz”. Ale jak osiąga się zbawienie dusz? Przede wszystkim – pokorą i miłością bliźniego.
Osoby, które „otwartymi oczami nie widzą i otwartymi uszami nie słyszą” to ci, którzy żyją w swoich zamknięciach. Zamknięci na nowość, na doświadczania kultur, różnorodność świata czy na inny punkt widzenia. To ci, którzy nie pozwalają Duchowi Świętemu działać w nowy sposób.
Papież powiedział: „Jezus pragnie, byśmy szli ciągle naprzód, byśmy nie uciekali w spokojne życie, nie chowali się w przemijających strukturach”.
Liturgia słowa na dziś
PIERWSZE CZYTANIE (Jr 2,1-3.7-8.12-13)
Odstępstwo Izraela
Początek Księgi proroka Jeremiasza.
Pan skierował do mnie następujące słowo:
„Idź i głoś publicznie w Jerozolimie: «To mówi Pan: Pamiętam wierność twej młodości, miłość twego narzeczeństwa, kiedy chodziłaś za Mną na pustyni, w ziemi, której nikt nie obsiewa. Izrael jest świętością Pana, pierwszym plonem Jego zbiorów. Ci wszyscy, którzy go spożywają, stają się winni, spotka ich nieszczęście»”, mówi Pan.
„A Ja wprowadziłem was do ziemi urodzajnej, byście spożywali jej owoce i jej zasoby. Weszliście i zbezcześciliście moją ziemię, uczyniliście z mojej posiadłości miejsce pełne odrazy. Kapłani nie mówili: «Gdzie jest Pan?» Uczeni w Piśmie nie uznawali Mnie; pasterze zbuntowali się przeciw Mnie; prorocy głosili wyrocznie na korzyść Baala i chodzili za tymi, którzy nie dają pomocy”.
„Niebo, niechaj cię na to ogarnie osłupienie, groza i wielkie drżenie”, mówi Pan: „Bo podwójne zło popełnił mój naród: opuścili Mnie, źródło wody żywej, żeby wykopać sobie cysterny, cysterny popękane, które nie zatrzymują wody”.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 36,6-7ab.8-9.10-11)
Refren: W Tobie, o Panie, mamy źródło życia.
Do nieba sięga, Panie, Twoja łaska, *
Twoja wierność aż po same chmury.
Twoja sprawiedliwość jak góry wysokie, *
a Twoje wyroki jak ogromna otchłań.
Jak cenna jest Twoja łaska, +
przychodzą do Ciebie ludzie *
i chronią się w cieniu Twych skrzydeł,
sycą się obfitością Twojego domu, *
poisz ich potokiem Twoich rozkoszy.
Albowiem w Tobie jest źródło życia *
i w Twojej światłości oglądamy światło.
Zachowaj Twoją łaskę dla tych, co Ciebie znają, *
a sprawiedliwość Twoja dla ludzi prawego serca.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 15,15b)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Nazwałem was przyjaciółmi,
albowiem oznajmiłem wam wszystko,
co usłyszałem od mego Ojca.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 13,10-17)
Dlaczego Jezus naucza w przypowieściach
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.
Uczniowie przystąpili do Jezusa i zapytali: „Dlaczego w przypowieściach mówisz do nich?”
On im odpowiedział: „Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, im zaś nie dano. Bo kto ma, temu będzie dodane i nadmiar mieć będzie; kto zaś nie ma, temu zabiorą również to, co ma. Dlatego mówię do nich w przypowieściach, że otwartymi oczami nie widzą i otwartymi uszami nie słyszą ani nie rozumieją. Tak spełnia się na nich przepowiednia Izajasza:
«Słuchać będziecie, a nie zrozumiecie, patrzeć będziecie, a nie zobaczycie. Bo stwardniało serce tego ludu, ich uszy stępiały i oczy swe zamknęli, żeby oczami nie widzieli ani uszami nie słyszeli, ani swym sercem nie rozumieli: i nie nawrócili się, abym ich uzdrowił».
Lecz szczęśliwe oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą. Bo zaprawdę powiadam wam: Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło zobaczyć to, na co wy patrzycie, a nie ujrzeli; i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli”.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Przypowieści
Bóg tak wiele zrobił, aby Jego słowo było zrozumiane przez nas. Nie przemawia już pośród grzmotów i błyskawic, ale przez swojego Syna. Jezus nauczał w przypowieściach, aby Jego słowo docierało do wszystkich – wielkich i małych, uczonych i prostych, bo Bóg jednakowo traktuje wszystkich ludzi (Dz 10, 34). Jednak nasza odpowiedź na ten dar Boży jest bardzo różna. Są tacy, którzy słuchają słowa Chrystusa, rozumieją je i przynoszą plon obfity. Inni natomiast pozostają obojętni wobec niego, co wyraża się w tym, że patrzą, ale nie widzą, słuchają, a nie słyszą i niczego nie rozumieją. Jest to bardzo smutne, bo przecież Bóg zrobił wszystko, abyśmy mogli Go zrozumieć. A nie rozumieć Go to przecież nie nawrócić się.
Panie, przepraszam, że odrzucam prawdziwie szczęście dla mych oczu i uszu, jakie przynosisz mi przez Twoje słowo. Uwalniam me serce od złych przywiązań, aby słuchać już tylko Ciebie.
Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2016” ks.Mariusz Szmajdziński/Edycja Świętego Pawła
_____________________________________________________________________________________________________________
Ewangelia: to najważniejszy element naszego ciała
Mieczysław Łusiak SJ
Naczyniem do przyjmowania najtrwalszych, bo duchowych darów jest nasze serce. Jeśli będziemy mieli serce niestwardniałe, to będzie nam dodane i nadmiar mieć będzie.
Po pierwszej przypowieści o siewcy uczniowie zauważyli zmianę w nauczaniu Jezusa. Wśród słuchaczy są tacy, którzy uwierzyli w Niego i tacy, którzy pod wpływem przeciwników Jezusa mają coraz więcej wątpliwości. Przypowieści mogą być zrozumiane przez tych, którzy będą chcieli stać się pełnymi uczniami Jezusa.
Najbliżsi uczniowie mają wiarę, która czyni ich zainteresowanymi poznaniem Boga. Dlatego otrzymują więcej, bo są bardziej otwarci. Jezus może z nimi rozmawiać o tajemnicy królestwa, czyli ukrytych dawniej planach Boga, które oni jako pierwsi mogą poznać. W centrum tego planu jest uzdrowienie, czyli zbawienie ludzi. W tym celu uczniowie zostali rozesłani do miejscowości Galilei, aby odsłonić przed ludźmi tajemnice królestwa Bożego ukazane przez Jezusa. Dlatego, że poszli za Nim, Bóg im doda to czego nie może dać tym, którzy nie mają ich wiary.
Ważną przeszkodą wielu słuchaczy Jezusa w zrozumieniu Jego nauczania jest tradycja religijna, która słusznie mówi, że Izrael jest umiłowanym ludem Bożym. Jeśli są ludem Bożym, to czy jeszcze muszą patrzeć i coś zobaczyć, czy jeszcze o czymś myśleć? Czy jest możliwe, że słuchają i nie słyszą, słuchają i nic nie rozumieją? Słuchają tylko tego, co chcą usłyszeć.
Nadmiar słów nauczycieli religijnych nie czyni wiary słuchaczy. Wiara rodzi się z tej prawdy usłyszanej, która może zmienić doczesne i wieczne życie człowieka. Wiara wymaga otwarcia się na słuchanie, poznawanie, zaufanie. Wiara ma swój początek. Taką wiarę posiadają już uczniowie Jezusa, takiej wiary nie ma jeszcze większość uczestników z obecnej grupy słuchaczy. Jeszcze nie przylgnęli do Niego i nie zaufali Mu.
Widzieli ludzi uzdrowionych, a nie potrafią wyjaśnić czy to się stało pod wpływem mocy Ducha Bożego, czy w mocy Belzebuba, czy Jezus jest czarnoksiężnikiem czy jest ich Bogiem.
Już w czasach Izajasza Judejczycy postępowali w odniesieniu do Jezusa podobnie jak teraz. Słuchali i nie słyszeli, ani nie rozumieli, bo nie mieli wiary Abrahama. Dobrze rozumieją, co dzieje się z zasianym w ziemi ziarnem, ale nie odnajdują w Nim Zbawiciela i Mesjasza. Słyszeli słowa, lecz nie potrafili ich zrozumieć i nawrócić się do Boga.
Przeszkodą innych w słuchaniu i patrzeniu jest to, że uwierzyli podobnie tak jak najbliżsi uczniowie Jezusa, ale nie rozwijali się jak oni, nie wytrwali, coś lub ktoś odciąga ich od pójścia za Jezusem, mają trudności z wytrwaniem na drogach królestwa niebieskiego. Jedni wytrwali w posłuszeństwie Bogu, pomimo licznych prób, a inni nie wytrwali.
Jeśli w postawie wiary i miłości wszyscy słuchacze otworzą się na objawienie Bożego planu zbawienia, poczynią szybkie postępy w jego zrozumieniu, a jeśli będą zamknięci, stracą tę szansę.
Jezus kończy odpowiedź na pytanie o przyczynę nauczania w przypowieściach błogosławieństwem uczniów. Dlatego, że uwierzyli w Niego i poszli za Nim mogą jako naoczni świadkowie osobiście uczestniczyć w realizacji planu Boga. Będąc zwykłymi ludźmi otrzymują błogosławieństwo właściwe królom.
Potrafią zauważać i rozumieją. Są przygotowani do zrozumienia tego, co wydarzy się w najbliższych miesiącach.
Dlaczego Boże miłosierdzie jest za darmo?
ŚDM / youtube.com / pk
“O wiarę i miłosierdzie trzeba prosić, a jeśli o to poprosisz, będzie Ci dane” – o świętym Janie Pawle II, siostrze Faustynie i papieżu Franciszku mówi dyrektor prestiżowej szkoły.
St. Patrick High School w Chicago jest najstarszą szkołą dla chłopców, jaka zaczęła działać na terenie tego miasta. Głównym celem pedagogów w tym ośrodku jest towarzyszenie wychowankom w ich życiu, bez względu na to, w jak trudnej sytuacji się znajdują i jaki mają stosunek do Boga.
O tym, czym jest miłosierdzie w wymiarze wychowawczym i jak wyglądają przygotowania do Światowych Dni Młodzieży z perspektywy USA mówi Rihard Raho, dyrektor St. Patrick High School w Chocago.
_____________________________________________________________________________________________________________
Zwalczanie przemocy czy praw rodzicielskich? Pod auspicjami ONZ rusza Globalne Partnerstwo
PCh24.pl
Pod pozorem walki z przemocą wobec dzieci administracja prezydenta Baracka Obamy połączyła siły z socjalistycznymi rządami krajów z całego świata i różnymi agendami ONZ, tworząc „globalne partnerstwo” w walce z prawami rodzicielskimi.
Globalna inicjatywa ma przynieść całkowity zakaz stosowania klapsów, seksualizację dzieci, zmianę obyczajów, by nowe pokolenia – zgodnie z programem „zrównoważonego rozwoju” – odeszły od tradycji. Jedną z metod ma być zbieranie „haków” na rodziców poprzez wprowadzenie nowych metod gromadzenie i przetwarzanie danych.
12 lipca br. pod auspicjami ONZ powstał fundusz, którego głównym celem ma być finasowanie działań prowadzących do osiągniecia do 2030 r. jednego z celów agendy „zrównoważonego rozwoju”, którym jest wyeliminowanie handlu i wszelkich form przemocy oraz tortur wobec dzieci. Na stronie ONZ można przeczytać, że jest to „cel priorytetowy.”
End Violence Against Children – The Global Partnership (Koniec Przemocy Wobec Dzieci – Globalne Partnerstwo) zrzesza ONZ, rządy, fundacje, organizacje pozarządowe itp. – Globalne Partnerstwo w celu likwidacji przemocy wobec dzieci mobilizuje świat – mówił Sekretarz Generalny ONZ Ban Ki-moon. Dodał, że „nie mogło być bardziej znaczącego sposobu na zrealizowanie wizji agendy zrównoważonego rozwoju 2030.”
I się nie mylił – komentuje amerykański publicysta Alex Newman, który podkreśla, że właśnie poprzez daleko idącą ingerencję instytucji rządowych w prawa rodzicielskie, ONZ chce sobie wychować pokolenie potulnych obywateli.
Opierając się na raporcie amerykańskiego Centrum Zwalczania Chorób (CDC) – który zasugerował, że w ubiegłym roku, aż miliard dzieci na całym świecie doświadczyło przemocy fizycznej, seksualnej lub psychicznej, a jedna czwarta nieletnich cierpiała z powodu bicia – oenzetowska agencja UNICEF przekonywała, że „przemoc wobec dzieci jest problemem wspólnym każdego społeczeństwa i w związku z tym świat potrzebuje wspólnego rozwiązania.”
Szef UNICEF-u, Anthony Lake – niedoszły dyrektor CIA w czasach prezydentury Clintona, którego kandydaturę odrzucono po dziennikarskim śledztwie, ujawniającym jego skrajnie radykalne poglądy – tłumaczył, że poprzez zapobieganie przemocy wobec dzieci i wspieranie ich edukacji tworzy się stabilne społeczeństwa. Do funduszu znaczny wkład wniosą m.in. Brytyjczycy – 40 mln funtów.
Dyrektor nowego funduszu Susan Bissell mówiła: – Każdego dnia, w każdym kraju i każdej społeczności dzieci są ofiarami przemocy. Zbyt często ta przemoc jest akceptowana jako coś normalnego, dopuszczalnego. Traktuje się ją jako prywatną sprawę. Bissell wezwała rządy wszystkich państw do współpracy, by urzeczywistnić wizję świata wolnego od przemocy.
Na inauguracji nowej agendy byli m.in. ministrowie ze Szwecji, Meksyku, Indonezji i Tanzanii, którzy zobowiązali się do wdrożenia ambitnych planów edukacyjnych, zmieniających tradycyjne zachowania dzieci. By szkoły były wolne od przemocy wiele rządów zobowiązało się do wdrożenia nowych, skutecznych technik gromadzenia i przetwarzania danych dot. stosowania np. klapsów w domu, czy też innych form dyscyplinowania np. zamykania dzieci w osobnym pokoju itp.
Opracowano specjalny pakiet, obejmujący siedem strategii zapobiegania przemocy wobec dzieci. Pakiet został stworzony we współpracy ze Światową Organizację Zdrowia (WHO), CDC, Pan American Health Organization (PAHO), End Violence Against Children, The US President’s Emergency Plan for AIDS Relief, Together for Girls, UNICEF, Biurem ONZ w sprawie narkotyków i przestępczości (UNODC), Amerykańską Agencję Rozwoju Międzynarodowego (USAID) oraz Bankiem Światowym.
Nowe strategie obejmują: wdrożenie szeregu programów edukacyjnych w celu promowania ekorozwoju, teorii gender, seks-edukacji od najmłodszych lat, praw dzieci i nastolatków do „zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego” (aborcja, sterylizacja) itp.
Strategie przewidują edukację w zakresie podstawowej opieki macierzyńskiej, szkolenia dotyczący „podstawowych umiejętności życiowych”, wdrożenie rygorystycznych przepisów dotyczących świadczenia usług wobec ofiar gwałtów (np. dostęp do aborcji i pigułek poronnych).
W tych państwach, w których nie ma stosownych przepisów, mają być powszechnie wprowadzone surowe kary za danie dziecku klapsa. Program przewiduje szereg rozwiązań, które mają doprowadzić do trwałej zmiany poglądów na temat ról płciowych, różnych skandalicznych zachowań seksualnych. Wszystko ma zapobiegać rozwojowi „ekstremistycznych postaw i zachowań w domu, szkole, na ulicach i w internecie”.
„Do 2030 roku wszyscy uczniowie mają nabywać wiedzę i umiejętności potrzebne do promowania zrównoważonego rozwoju, w tym między innymi, poprzez edukację na rzecz zrównoważonego rozwoju i zrównoważonego stylu życia, praw człowieka, równości płci, promowanie kultury pokoju i niestosowania przemocy, globalnego obywatelstwa i uznania różnorodności kulturowej oraz wkładu kultury w zrównoważony rozwój” – zakłada program Agendy Zrównoważonego Rozwoju ONZ.
W filmie propagandowym umieszczonym na stronie ONZ, Asa Regner, szwedzka minister ds. dzieci, osób starszych i równouprawnienia gani rodziców za stosowanie klapsów porównując je z najgorszymi formami przemocy. Jest ona zwolenniczką daleko idącej interwencji instytucji rządowych w życie prywatne rodzin.
Metody stosowane przez szwedzki rząd doprowadziły do swoistej patologii – alarmuje Rubby Harrold-Claesson, prawnik, szef Nordic Committee for Humaan Rights, Tłumaczy on, że radyklana polityka antyrodzinna w Szwecji spowodowała poważne zakłócenia relacji rodzinnych i w życiu prywatnym. Uszkodziła więzi między rodzicami i dziećmi, de facto niszcząc rodzinę. Wyjaśnia on, że rząd wprowadził surowe prawo, które zamiast ścigać faktycznie patologicznych rodziców, nękało setki normalnych rodzin.
W ramach Partnerstwa ważną rolę pełni szef UNICEF- u, Amerykanin, który zażądał wdrożenia globalnych „rozwiązań” wobec rodziców rzekomo stwarzających zagrożenie dla ich dzieci, a także szefowa WHO, Chinka Margaret Chan, mająca nadzieję, że „poprzez zmianę przekonań i zachowań”, „edukowanie rodziców” i „poprawę jakości życia dzieci oraz umiejętności społecznych” uda się całkowicie wyeliminować przemoc.
Źródło: theamerican.com., un.org/PCh24.pl/AS
______________________________________________________________________________________________________________
Zdjęcie w ikonie wpisu: Koptyjscy kapłani witają Muzułmanów(źródło)
Dodaj komentarz