Cytat dnia
Kochajcie i praktykujcie prostotę, i pokorę i nie dbajcie o osąd świata, ponieważ gdyby ten świat nie miał nic do powiedzenia przeciwko nam, nie bylibyśmy prawdziwymi sługami Bożymi.
O.Pio
______________________________________________________________________________________________________________
Słowo Boże
Łk 14, 1. 7-11
Wyobraź sobie przyjęcie u jednego z faryzeuszy, na które zaproszony jest Jezus. Posłuchaj Jego przypowieści i pomyśl, co znaczą dla ciebie te słowa.
Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Łukasza
Łk 14, 1. 7-11
Gdy Jezus przyszedł do domu pewnego przywódcy faryzeuszów, aby w szabat spożyć posiłek, oni Go śledzili. Opowiedział wówczas zaproszonym przypowieść, gdy zauważył, jak sobie pierwsze miejsca wybierali. Tak mówił do nich: «Jeśli cię kto zaprosi na ucztę, nie zajmuj pierwszego miejsca, by czasem ktoś znakomitszy od ciebie nie był zaproszony przez niego. Wówczas przyjdzie ten, kto was obu zaprosił, i powie ci: „Ustąp temu miejsca”. I musiałbyś ze wstydem zająć ostatnie miejsce. Lecz gdy będziesz zaproszony, idź i usiądź na ostatnim miejscu. Wtedy przyjdzie gospodarz i powie ci: „Przyjacielu, przesiądź się wyżej”. I spotka cię zaszczyt wobec wszystkich współbiesiadników. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony».
Postawa Jezusa uczy dzisiaj, w jaki sposób możesz wychodzić do nieprzyjaciół, traktując ich z miłością i cierpliwością oraz w pierwszej kolejności dając świadectwo swoim życiem i czynem, a dopiero później używając słów. Jezus nie krępował się wysoką pozycją faryzeuszów, ale do każdego kierował pełne dobroci, szczere słowa nawrócenia.
Wartość każdego człowieka nie zależy od zajmowanego stanowiska, majątku czy tytułu naukowego. Jeśli znasz swoją wartość i wiesz, jaką masz godność, to nie musisz sam zabiegać o pierwsze miejsce. Tylko bliska relacja z Bogiem może dać ci taką wolność.
Przypowieść odnosi się do różnych sytuacji w rodzinie, w pracy, we wspólnocie. Na pewno doświadczyłeś w swoim życiu upokorzenia, niesprawiedliwego potraktowania. Szczególnie jest to przykre, gdy robi tak ktoś bliski. Czy w takich sytuacjach nie próbujesz zawsze mieć ostatnie słowo?
Proś Jezusa o siłę, abyś z taką samą odwagą i miłością jak On zasiadał do stołu ze wszystkimi, z którymi jest ci nie po drodze. Aby On świecił tam, gdzie wydaje się być tylko ciemność.
Liturgia słowa na dziś
PIERWSZE CZYTANIE (Flp 1,18b-26)
Dla mnie żyć to Chrystus
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Filipian.
Że na wszelki sposób rozgłasza się Chrystusa, z tego się cieszę i będę się cieszył. Wiem bowiem, że to mi wyjdzie na zbawienie dzięki waszej modlitwie i pomocy, udzielanej przez Ducha Jezusa Chrystusa, zgodnie z gorącym oczekiwaniem i nadzieją moją, że w niczym nie doznam zawodu. Lecz jak zawsze, tak i teraz, z całą swobodą i jawnością Chrystus będzie uwielbiony w moim ciele: czy to przez życie, czy przez śmierć.
Dla mnie bowiem żyć to Chrystus, a umrzeć to zysk. Jeśli bowiem żyć w ciele, to dla mnie owocna praca. Co mam wybrać? Nie umiem powiedzieć. Z dwóch stron doznaję nalegania: pragnę odejść i być z Chrystusem, bo to o wiele lepsze, pozostawać zaś w ciele to bardziej dla was konieczne.
A ufny w to wiem, że pozostanę i to pozostanę nadal dla was wszystkich, dla waszego postępu i radości w wierze, aby rosła wasza duma w Chrystusie przeze mnie, przez moją ponowną obecność u was.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 42,2-3.5bcd)
Refren: Boga żywego pragnie dusza moja.
Jak łania pragnie wody ze strumienia, *
tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże.
Dusza moja Boga pragnie, Boga żywego, *
kiedyż więc przyjdę i ujrzę oblicze Boże?
Gdy wspominam, jak z tłumem *
kroczyłem do Bożego domu,
w świątecznym orszaku, *
wśród głosów radości i chwały.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 11,29ab)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Moje owce słuchają mojego głosu,
Ja znam je, a one idą za Mną.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 14,1.7-11)
Przypowieść o zaproszonych na ucztę
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.
„Jeśli cię kto zaprosi na ucztę, nie zajmuj pierwszego miejsca, by czasem ktoś znakomitszy od ciebie nie był zaproszony przez niego. Wówczas przyjdzie ten, kto was obu zaprosił, i powie ci: «Ustąp temu miejsca». I musiałbyś ze wstydem zająć ostatnie miejsce. Lecz gdy będziesz zaproszony, idź i usiądź na ostatnim miejscu. Wtedy przyjdzie gospodarz i powie ci: «Przyjacielu, przesiądź się wyżej». I spotka cię zaszczyt wobec wszystkich współbiesiadników.
Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony”.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
On ma upodobanie w cichych i pokornych
Mnodzy na tem nics nie dadzą, siędzie, gdzie go nie posadzą; chce się sam posadzić wyszej, potem siędzie wielmi niżej. To najstarszy świecki polski utwór: O zachowaniu się przy stole. Jego autor w satyryczny sposób przestrzega przed niewłaściwym zachowaniem się przy spożywaniu posiłków. Jest to bardzo bliskie słowom Jezusa, aby od razu nie zajmować pierwszego miejsca na przyjęciu. Powodem takiego postępowania powinien być nie tylko potencjalny wstyd spowodowany przesunięciem na niższe miejsce, ale przede wszystkim elementarna kultura. Jezusowe słowa o zachowaniu się przy stole przypominają, że jedynie Bóg wyznacza miejsce każdemu człowiekowi. A On ma upodobanie w cichych i pokornych.
Jezu, uniżyłeś się i zająłeś ostatnie miejsce, które w dniu Twoich Narodzin i Śmierci było poza miastem. Porzucam myśl o pierwszych miejscach tego świata i pokornie siadam obok Ciebie.
Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2016” ks. Mariusz Szmajdziński/Edycja Świętego Pawła
_____________________________________________________________________________________________________________
Wcześniej szukaliśmy odpowiedzi na pytanie: “Dlaczego niewielu jest takich, którzy dostępują zbawienia?” Znamy odpowiedź, bo próbują wejść przez szeroką bramą. Wyjaśniają to dwie ilustracje dochodzenia do zbawienia przez szeroką bramę.
Ilustracja pierwsza:
Faryzeusze obserwowali czy Jezus będzie uzdrawiał w szabat.
Bóg dał mieszkańcom Izraela dzień wolny, szabat, aby tego dnia mogli Go spotkać i lepiej poznać. Faryzeusze uczynili z szabatu taki dzień, który zakazuje Synowi Bożemu objawić wielkość i moc Boga przez uzdrowienie człowieka.
Jednocześnie oskarżyciele Jezusa zasiadając do posiłku wybierają miejsca nadające im znaczenia. Potrafią oceniać ważność miejsc przy stole, nie potrafią zrozumieć sensu szabatu, i tego kim jest Jezus uzdrawiający ludzi ciężko chorych.
Ilustracja druga:
12 Do tego, który Go zaprosił, powiedział: “Gdy urządzasz obiad lub kolację, nie zapraszaj swoich przyjaciół, ani swoich braci, ani swoich krewnych, ani bogatych sąsiadów, aby może i oni z kolei nie zaprosili ciebie i już miałbyś zapłatę. 13 Ale gdy urządzasz przyjęcie, zapraszaj biednych, inwalidów, okaleczonych, niewidomych, 14 a będziesz szczęśliwy, bo oni nie mają jak ci się odwzajemnić, więc otrzymasz zapłatę przy zmartwychwstaniu sprawiedliwych”.
Wiele uczt opisywanych w Nowym Testamencie wynika ze stosowania prawa o dziesięcinach. Co trzy lata wszystko co było dziesiątą częścią przychodów tego roku, nie było oddawane lewitom na rzecz ich posługi, lecz pozostawało w domu. Te środki miały być przeznaczone na potrzeby “obcych, sierot i wdów, aby jedli i nasycili się”. Takich ludzi zapraszają ci, którzy poszukują zbawienia przez wąską bramę. Postępują sprawiedliwie, a Bóg im błogosławi.
Próbujący wchodzić do zbawienia przez szeroką bramę zapraszają ludzi wpływowych, faryzeuszy, licząc na ich odwzajemnienie.
Kiedy powróci Jezus Chrystus obłuda i niewiara, zostaną oddzielone od wiary i sprawiedliwości.
A wiara i wierność zostaną nagrodzone.
______________________________________________________________________________________________________________
Grafika główna: Posiłek w domu faryzeusza/domena publiczna
Dodaj komentarz