Cytat dnia
______________________________________________________________________________________________________________
Słowo Boże
Mt 8, 5-11
Wyobraź sobie, jak stoisz z Jezusem, rozmawiacie w zaufaniu. Co chciałbyś mu powiedzieć?
Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Mateusza
Mt 8, 5-11
Gdy Jezus wszedł do Kafarnaum, zwrócił się do Niego setnik i prosił Go, mówiąc: «Panie, sługa mój leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi». Rzekł mu Jezus: «Przyjdę i uzdrowię go». Lecz setnik odpowiedział: «Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój, ale powiedz tylko słowo, a mój sługa odzyska zdrowie. Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: „Idź”, a idzie; drugiemu: „Chodź tu”, a przychodzi; a słudze: „Zrób to”, a robi». Gdy Jezus to usłyszał, zdziwił się i rzekł do tych, którzy szli za Nim: «Zaprawdę powiadam wam: U nikogo w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary. Lecz powiadam wam: Wielu przyjdzie ze Wschodu i Zachodu i zasiądą do stołu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim».
Setnik wie, kim jest, jaka jest jego władza, w jakich obszarach swoich obowiązków jest zależny od innych. Można powiedzieć, że dobrze zna siebie. Niech to będzie zachęta dla ciebie, by zobaczyć, kim jesteś. Uczniem, studentem, prawnikiem, siostrą zakonną… Doceń to.
Poznanie siebie samego może pomóc w pogłębieniu wiary. Setnik wierzył przez pryzmat swojego życia. Jego wiara nie była oparta wyłącznie na opowieściach ludzi o Jezusie uzdrowicielu. Setnik pomógł sobie w zrozumieniu jej przez własne obowiązki. Jak twoje życie pomaga ci zrozumieć wiarę w Jezusa? Jak ją pogłębia?
Ta historia pokazuje, jak wielkie znaczenie ma nasza wiara. Jezus nie miał oporów, by uzdrowić sługę, ale gdy tylko setnik wykazał głębszą wiarę, Pan uczynił to w sposób podyktowany przez niego. Dlatego nie bój się prosić Jezusa o rzeczy potrzebne, ale proś z wiarą.
Proś, by Jezus zesłał na ciebie Ducha Świętego dla ożywienia i rozpalenia wiary w tym konkretnym momencie twojego życia.
Liturgia słowa na dziś
PIERWSZE CZYTANIE (Iz 2,1-5)
Pokój królestwa Bożego
Czytanie z Księgi proroka Izajasza.
Widzenie Izajasza, syna Amosa,
dotyczące Judy i Jerozolimy:
Stanie się na końcu czasów,
że góra świątyni Pana
stanie mocno na wierzchu gór
i wystrzeli ponad pagórki.
Wszystkie narody do niej popłyną,
mnogie ludy pójdą i rzekną:
„Chodźcie, wstąpmy na Górę Pana,
do świątyni Boga Jakuba!
Niech nas nauczy dróg swoich,
byśmy kroczyli Jego ścieżkami.
Bo Prawo wyjdzie z Syjonu
i słowo Pana z Jeruzalem”.
On będzie rozjemcą pomiędzy ludami
i wyda wyroki dla licznych narodów.
Wtedy swe miecze przekują na lemiesze,
a swoje włócznie na sierpy.
Naród przeciw narodowi nie podniesie miecza,
nie będą się więcej zaprawiać do wojny.
Chodźcie, domu Jakuba,
postępujmy w światłości Pana!
Oto słowo Boże.
W roku A, gdy powyższe czytanie (Iz 2,1-5 zostało wykorzystane w pierwszą niedzielę adwentu, można odczytać następujące:
PIERWSZE CZYTANIE (Iz 4,2-6)
Radość zbawionych
Czytanie z Księgi proroka Izajasza.
W owym dniu Odrośl Pana
stanie się ozdobą i chwałą,
a owoc ziemi przepychem i krasą
dla ocalałych z Izraela.
I będzie tak:
Ten, kto pozostał żywy na Syjonie, i który się ostał w Jeruzalem, każdy będzie nazwany świętym i wpisany do księgi życia w Jeruzalem.
Gdy Pan obmyje brud Córy Syjońskiej
i krew rozlaną oczyści wewnątrz Jeruzalem
tchnieniem sądu i tchnieniem pożogi,
wtedy Pan przyjdzie spocząć
na całej przestrzeni góry Syjonu
i na tych, którzy się tam zgromadzą,
we dnie jako obłok z dymu,
w nocy jako olśniewający płomień ognia.
Albowiem nad wszystkim Chwała Pana będzie osłoną i namiotem,
by za dnia dać cień przed skwarem,
ucieczkę zaś i schronienie przed nawałnicą i ulewą.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 122,1-2,4-5,6-7,8-9)
Refren: Idźmy z radością na spotkanie Pana.
Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano: *
„Pójdziemy do domu Pana”.
Już stoją nasze stopy *
w twoich bramach, Jeruzalem.
Tam wstępują pokolenia Pańskie, *
aby zgodnie z prawem wielbić imię Pana.
Tam ustawiono trony sędziowskie, *
trony domu Dawida.
Proście o pokój dla Jeruzalem: *
Niech żyją w pokoju, którzy cię miłują.
Niech pokój panuje w twych murach, *
a pomyślność w twoich pałacach.
Ze względu na braci moich i przyjaciół *
będę wołał: „Pokój z tobą.
Ze względu na dom Pana, Boga naszego, *
modlę się o dobro dla ciebie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Ps 80,4)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Panie, Boże nasz, przyjdź, aby nas uwolnić,
okaż swoje oblicze, a będziemy zbawieni.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 8,5-11)
Wielu ze Wschodu i Zachodu przyjdzie do królestwa niebieskiego
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.
Gdy Jezus wszedł do Kafarnaum, zwrócił się do Niego setnik i prosił Go, mówiąc: „Panie, sługa mój leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi”.
Rzekł mu Jezus: „Przyjdę i uzdrowię go”.
Lecz setnik odpowiedział: „Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój, ale powiedz tylko słowo, a mój sługa odzyska zdrowie. Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: «Idź», a idzie; drugiemu: «Chodź tu», a przychodzi; a słudze: «Zrób to», a robi”.
Gdy Jezus to usłyszał, zdziwił się i rzekł do tych, którzy szli za Nim: „Zaprawdę powiadam wam: U nikogo w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary. Lecz powiadam wam: Wielu przyjdzie ze Wschodu i Zachodu i zasiądą do stołu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim”.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Mieć wiarę jak setnik
Setnik wyszedł naprzeciw Jezusa i prosił Go o dobro dla sługi. Rozmowa odbyła się w drodze. Prośba setnika została spełniona. Środkiem leczniczym była wiara setnika. Samo uzdrowienie zostało dokonane na odległość. Całe to zdarzenie objawia prawdę, że po drugiej stronie adwentowej drogi, którą rozpoczęliśmy, jest Ktoś, kto także idzie. Idzie w naszą stronę, aby spotkać się z nami i uleczyć ze wszelkich słabości. Być może świadomość idącego do nas Jezusa sprawi, że i my za setnikiem powiemy: Panie, nie jestem godny. Owszem, człowiek nigdy nie będzie w pełni godny, aby przyjąć Boga pod swoim dachem. Jezus jednak na tyle się zniża, aby mógł rzeczywiście z nami przebywać. Rozpoznanie Go i zaproszenie jest owocem daru łaski wiary.
Jezu, zapraszam Cię, abyś przyszedł do mnie. Choć nie jestem tego godny, to mam pewność, że przyjdziesz, bo nie odmawiasz proszącym Cię szczerze. Przyjdź i umocnij moją słabą wiarę.
Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2016” ks. Mariusz Szmajdziński/Edycja Świętego Pawła
______________________________________________________________________________________________________________
Centurion uznał już władzę duchową Jezusa. Odczuł zawahanie Jezusa związane z odwiedzeniem domu poganina. Judejczycy bowiem z powodów religijnych nie przyjęliby zaproszenia do domu poganina. Centurion znał ten opór Judejczyków i poprosił Jezusa o uzdrowienie swojego niewolnika, sługi „na odległość”.
Od czasu do czasu Jezus pokazywał swoim uczniom, że mogą w Niego uwierzyć również poganie. Zapowiada, że w przyszłości wielu ludzi z innych narodów uwierzy w Niego, że zbawienie połączy ludzi z wielu narodów, że potomkowie Abrahama, Izaaka i Jakuba będą tam w mniejszości. Okaże się, że wiara pogan może być większa od wiary spotykanej u Judejczyków.
______________________________________________________________________________________________________________
Ewangelia: recepta na zdrowie duszy
Mieczysław Łusiak SJ
Paraliż to jest taki moment, w którym można tylko wspominać dobre czasy, gdy byliśmy zdrowi. Warto zobaczyć na siebie samego, czy jesteśmy sparaliżowani wewnętrznie. Ingerencja Boga sprawia, że człowiek przestaje wspominać, a może znowu żyć.
W czasie każdej mszy, przed samą Komunią św., wypowiadamy słowa nawiązujące ściśle do słów owego setnika: “Panie, nie jestem godzien abyś przyszedł do mnie, ale powiedz tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja”. Tymi słowami wyrażamy nie tylko należną pokorę wobec Boga, który do nas przychodzi, ale też wiarę w moc Jego słowa.
Czy rzeczywiście wierzę w to, że słowa Jezusa mogą uzdrowić moją duszę? Duszę schorowaną na skutek własnego egoizmu, nieustannego zamartwiania się i lęku, przywiązania do przyjemności, które niosą ze sobą więcej szkody niż pożytku… O, jak wiele może być tych chorób duchowych! I Słowo Boże może mnie z tego wszystkiego wyleczyć. Muszę jednak je przyjmować regularnie, jak lekarstwo. Muszę brać w całości, bo całe jest “przepisane” przez Boga każdemu z nas na imiennej recepcie.
______________________________________________________________________________________________________________
Dodaj komentarz