Przejście z ciemności do jasności

Uzdrowienie ślepca

Carl Heinrich Bloch Christ healing the blind man

Cytat dnia

Odnowa świata zaczyna się od nawrócenia. Różne są pomysły uzdrowienia świata, ale sprawdza się tylko “nawrócenie”, czyli zwrócenie się w stronę Boga i odwrócenie od tego, co On nazywa złem. Jezus jest “wielkim światłem”.

Mieczysław Łusiak SJ

______________________________________________________________________________________________________________

Słowo Boże

Mt 4, 12-17. 23-25

Bóg chce rozpraszać nasze ciemności. Dlatego przychodzi do nas w swoim Słowie. Posłuchaj tekstu Ewangelii.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Mateusza
Mt 4,12-17.23-25
Gdy Jezus usłyszał, że Jan został uwięziony, usunął się do Galilei. Opuścił jednak Nazaret, przyszedł i osiadł w Kafarnaum nad jeziorem, na pograniczu Zabulona i Neftalego. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza: «Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego. Droga morska, Zajordanie, Galilea pogan. Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci światło wzeszło». Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: «Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie». I obchodził Jezus całą Galileję, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszelkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu. A wieść o Nim rozeszła się po całej Syrii. Przynoszono więc do Niego wszystkich cierpiących, których dręczyły rozmaite choroby i dolegliwości, opętanych, epileptyków i paralityków, a On ich uzdrawiał. I szły za Nim liczne tłumy z Galilei i z Dekapolu, z Jerozolimy, z Judei i z Zajordania.

Ziemia Zabulona i Neftalego to według proroka Izajasza ziemia opuszczona przez Boga, pogrążona w ciemności. To właśnie tam kieruje swe pierwsze kroki Mesjasz, tam naucza i uzdrawia. Rzeczywiście, dla mieszkańców krainy ciemności zabłysło światło. Ale nie tylko dla nich! Także dla wszystkich, którym się wydaje, że Bóg ich opuścił.

Jezus przychodzi dzisiaj również do ciebie. Przychodzi do twojej Galilei, tam gdzie żyjesz. Zawsze robi pierwszy krok w twoją stronę. Przychodzi każdego dnia w inny sposób. Przychodzi w Słowie Bożym, w drugim człowieku, daje ci siebie w Eucharystii.

Każdy chrześcijanin jest powołany do tego, by szerzyć Królestwo Boże tam, gdzie żyje. We współczesnym świecie bardzo potrzeba prawdziwych świadków Chrystusa. Czy pomyślałeś o tym, że ty też możesz głosić Go w miejscu pracy, w szkole czy w twojej rodzinie? Może właśnie dzisiaj Bóg chce przez ciebie przyjść do kogoś, kto potrzebuje nadziei i pocieszenia.

Poproś Jezusa, aby przychodził do miejsc, w których panują ciemności, oraz byś umiał Go rozpoznawać i mógł z Nim współpracować.

PIERWSZE CZYTANIE  (1 J 3,22-4,6)

Badajcie duchy, czy są z Boga

Czytanie z Pierwszego listu świętego Jana Apostoła.

Najmilsi:
O co prosić będziemy,
otrzymamy od Boga,
ponieważ zachowujemy Jego przykazania
I czynimy to, co się Jemu podoba.
A przykazanie Jego zaś jest takie,
abyśmy wierzyli w imię Jego Syna, Jezusa Chrystusa,
i miłowali się wzajemnie tak,
jak nam nakazał.
Kto wypełnia Jego przykazania,
trwa w Bogu, a Bóg w nim;
a to, że trwa On w nas,
poznajemy po Duchu, którego nam dał.
Umiłowani,
nie dowierzajcie każdemu duchowi,
ale badajcie duchy, czy są z Boga,
gdyż wielu fałszywych proroków
pojawiło się na świecie.
Po tym poznajecie Ducha Bożego:
każdy duch,
który uznaje,
że Jezus Chrystus przyszedł w ciele,
jest z Boga.
Każdy zaś duch,
który nie uznaje Jezusa, nie jest z Boga;
i to jest duch Antychrysta,
który – jak słyszeliście – nadchodzi
i już teraz przebywa na świecie.
Wy, dzieci,
jesteście z Boga i zwyciężyliście ich,
ponieważ większy jest Ten, który w was jest,
od tego, który jest w świecie.
Oni są ze świata,
dlatego mówią tak, jak mówi świat,
a świat ich słucha.
My jesteśmy z Boga.
Ten, który zna Boga, słucha nas.
Kto nie jest z Boga, nas nie słucha.
W ten sposób poznajemy ducha
prawdy i ducha fałszu.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY  (Ps 2,7-8,10-11)

Refren: Dam Ci narody w Twoje posiadanie.

Wyrok Pański ogłoszę: +
On rzekł do mnie: „Jesteś Synem moim, *
Ja zrodziłem dziś Ciebie,
Żądaj, a dam Ci w dziedzictwo narody *
i krańce ziemi w posiadanie Twoje”.

A teraz, królowie, zrozumcie, *
nauczcie się sędziowie ziemi.
Służcie Panu z bo jaźnią, *
z drżeniem całujcie Mu stopy.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ  (Mt 4,23)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Jezus głosił Ewangelię o królestwie
i leczył wszelkie choroby wśród ludu.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA  (Mt 4,12-17.23-25)

Bliskie jest królestwo niebieskie

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.

Gdy Jezus usłyszał, że Jan został uwięziony, usunął się do Galilei. Opuścił jednak Nazaret, przyszedł i osiadł w Kafarnaum nad jeziorem, na pograniczu Zabulona i Neftalego. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza:
„Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego.
Droga morska, Zajordanie,
Galileja pogan.
Lud, który siedział w ciemności,
ujrzał światło wielkie,
i mieszkańcom cienistej krainy śmierci
światło wzeszło”.
Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: „Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie”.
I obchodził Jezus całą Galileję, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszelkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu. A wieść o Nim rozeszła się po całej Syrii. Przynoszono więc do Niego wszystkich cierpiących, których dręczyły rozmaite choroby i dolegliwości, opętanych, epileptyków i paralityków, a On ich uzdrawiał. I szły za Nim liczne tłumy z Galilei i z Dekapolu, z Jerozolimy, z Judei i z Zajordania.

Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Słowo przekute w czyn

Dobra nowina o królestwie niebieskim nie jest jakimś abstraktem, który ma niewiele wspólnego z naszą teraźniejszością. Chrześcijanie, choć nie żyją dla świata, to żyją w tym świecie i podlegają jego prawom. Jezus, nauczając w Galilei, potwierdza prawdziwość swoich słów znakami, które bardzo mocno zakorzenione były w rzeczywistości – uzdrawiał On z chorób tych, których do Niego przynoszono. Słowo musi być przekute w czyn. Ono samo w sobie ma ogromną moc, ale my potrzebujemy znaków. Nie ma w tym nic złego. W trakcie ziemskiego nauczania nawet uczniowie nie odkryli w Jezusie Boga. Dopiero po Jego śmierci i zmartwychwstaniu zrozumieli tę prawdę. Wszystkie czynione przez Niego znaki wskazywały jednak nie tylko na prawdziwość głoszonej przez Niego nauki, ale także na to, że jest On kimś więcej niż synem Józefa. On jest prawdziwie światłem, które zajaśniało tym, którzy przebywali w mrocznej krainie śmierci.

Panie, oświeć nasze oczy i serca, abyśmy wsłuchując się w Twoje słowa, odkrywali Twoje prawdziwe oblicze i dzięki temu upodabniali się do Ciebie..

Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2017”
Autorzy: o. Daniel Stabryła OSB, o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła

 ______________________________________________________________________________________________________________
Biblos
Dzieciństwo, młodość i pierwszą część dorosłego życia Jezus spędził w mieście Nazaret w Galilei, gdzie po powrocie z Egiptu osiadła Jego rodzina.
W wieku około trzydziestu lat zaczął się przygotowywać do wypełnienia swojej misji. Przybył nad Jordan, aby wraz z innymi Judejczykami przyjąć chrzest od Jana. Potem poddał się próbie diabła na pustyni. Następnie wrócił do Galilei i zamieszkał w Kafarnaum.

Galilea to ziemie zamieszkane przez pogan i Judejczyków. W czasach Mateusza połowę mieszkańców Galilei stanowili poganie posługujący się językiem greckim i aramejskim, sprawujący kulty pogańskie.

Izajasz prorokował na temat tej sytuacji: „Galilea pogan, lud siedzący w ciemności ujrzał wielkie światło; dla przebywających w cienistej krainie śmierci wzeszło światło”. Izajasz widział ciemność i śmierć oraz wielkie i wschodzące światło.
Ciemność Galilei to o wiele większy liberalizm moralny niż w Judei. Więcej związków z poganami, więcej mieszanych małżeństw, więcej cudzoziemców i ośrodków kultu pogańskiego.
Kraina śmierci to ludzie pozbawieni opieki, chorzy, odrzuceni, żyjący w mocy Złego.
Wielkie i wschodzące Światło – to Syn Boga, pełen Ducha i mocy, to moc ewangelii Jezusa, to Boża moc uzdrawiająca. To Mesjasz przychodzący z ocaleniem, ratunkiem, pomocą, wybawieniem do swojego ludu.

Jezus żyjąc w Kafarnaum spotykał jego mieszkańców w synagodze, przy pracy nad brzegiem jeziora i w ich domach. Mieszkańcom Kafarnaum objawiała się moc słów, doskonałość osoby Jezusa i moc Boga w uzdrowieniach.

W Kafarnaum mieszkali bracia Andrzej i Piotr, uczniowie Jezusa, którzy przyłączyli się do Niego nad Jordanem. O tym, co usłyszeli od Jana na temat Jezusa i co sami sprawdzili, mówili znajomym. Po powrocie do domu prawdopodobnie wiele razy spotykali się z Jezusem, a Jezus poznał ludzi, którym opowiedzieli o Nim. Jakub i Jan mogli być właśnie takimi ludźmi, owocem świadectwa Andrzeja i Piotra.

Teraz Jezus wezwał ich do przygotowania się do służby misyjnej, bo sprawdzili się jako uczniowie. Doświadczyli już służby wśród znajomych, teraz będą się uczyli służby wśród nieznajomych. Na jakiś czas będą musieli opuścić rodzinę i pracę. Wyruszą z Jezusem poza Kafarnaum. Oni poznają lepiej Jezusa, a Jezus rozpozna, czy będą gotowi do jeszcze większego oddania jako apostołowie.

Czterej uczniowie stworzyli nad brzegiem Jeziora Galilejskiego środowisko, które stanie się obok Kafarnaum ważnym miejscem gromadzenia się wielu ludzi z Galilei i innych krain. Przybysze zobaczą nie tylko Jezusa, lecz Jego uczniów, będą mogli z nimi rozmawiać i od nich się uczyć.

______________________________________________________________________________________________________________

O autorze: Słowo Boże na dziś