“Cóż mamy czynić, abyśmy wykonywali dzieła Boże?”

Obraz “Dzieciństwo Chrystusa” Gerarda Honthorsta – św. Józef uczy małego Jezusa rzemiosła

Cytat dnia

Judejczycy w odróżnieniu od pogan w przyszłości, dochodzą do wiary etapami.
Na początku przekonują się, że Jezus pochodzi od Boga, w którego dotąd wierzyli.
Judejczycy wychowani w tradycji judaistycznej pełnili pobożne uczynki, a teraz mają pełnić dzieło Boże: uwierzyć w Jezusa, Bożego posłańca i stać się Jego uczniami. Dzieło Boże, to znalezienie sensu i celu życia w osobie Jezusa.

Słowo Boże

św. Józef, Rzemieślnik

► Posłuchaj!

Przypomnij sobie jakiś dar, jakąś łaskę otrzymaną ostatnio od Boga, czy to przez natchnienie, czy to przez inną osobę. Poszukaj w swojej pamięci czegoś, o czym możesz powiedzieć: to właśnie jest dar od Boga.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Jana
J 6, 22-29
Nazajutrz po rozmnożeniu chlebów lud, stojąc po drugiej stronie jeziora, spostrzegł, że poza jedną łodzią nie było tam żadnej innej oraz że Jezus nie wsiadł do łodzi razem ze swymi uczniami, lecz że Jego uczniowie odpłynęli sami. Tymczasem w pobliże tego miejsca, gdzie spożyto chleb po modlitwie dziękczynnej Pana, przypłynęły od Tyberiady inne łodzie. A kiedy ludzie z tłumu zauważyli, że nie ma tam Jezusa, a także Jego uczniów, wsiedli do łodzi, przybyli do Kafarnaum i tam szukali Jezusa. Gdy Go zaś odnaleźli na przeciwległym brzegu, rzekli do Niego: «Rabbi, kiedy tu przybyłeś?» W odpowiedzi rzekł im Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Szukacie Mnie nie dlatego, żeście widzieli znaki, ale dlatego, żeście jedli chleb do sytości. Troszczcie się nie o ten pokarm, który ginie, ale o ten, który trwa na wieki, a który da wam Syn Człowieczy; Jego to bowiem pieczęcią swą naznaczył Bóg Ojciec». Oni zaś rzekli do Niego: «Cóż mamy czynić, abyśmy wykonywali dzieła Boże?» Jezus odpowiadając, rzekł do nich: «Na tym polega dzieło zamierzone przez Boga, abyście uwierzyli w Tego, którego On posłał».

W dzisiejszej Ewangelii „ludzie z tłumu” intensywnie szukają Jezusa. Spotkali Go, doświadczyli Jego działania, a gdy zniknął im z oczu – próbują Go odnaleźć. Czy ktokolwiek, kto spotkał Jezusa, chciałby Go porzucić? Chyba tylko ktoś, kto poznał Go w sposób niewłaściwy. Uświadom sobie, co sprawiło, że chcesz podążać za Jezusem?

Jezus wyrzuca ludowi, że szukają Go nie ze względu na znaki jakie czyni, ale ze względu na chleb, który jedli do sytości. Mówi w ten sposób o pokusie, która może pojawić się w życiu każdego wierzącego. Traktowanie Boga jedynie jako gwaranta dostatku albo dobrego samopoczucia może przeszkadzać w dostrzeganiu prawdziwych znaków Jego działania. Przyjrzyj się oczekiwaniom z którymi zazwyczaj stajesz przed Bogiem na modlitwie.

Na końcu widzimy do czego mają prowadzić wszystkie znaki czynione przez Jezusa. Do uwierzenia, że Bóg posłał Go do nas. Dlatego codzienne szukanie i znajdowanie znaków Bożej obecności prowadzi nas do wzrostu w wierze. Do przeżywania każdego aspektu naszego życia w bliskości z Nim. Do wiary w Niego i do ufania Mu. Zastanów się, na ile pragniesz takiej codziennej zażyłości z Bogiem?

Proś o Ducha Świętego, by ci pomagał w otwarciu się na wiarę i zaufaniu Jezusowi.

PIERWSZE CZYTANIE (Dz 6,8-15)Św. Szczepan przed SanhedrynemCzytanie z Dziejów Apostolskich.Szczepan pełen łaski i mocy działał cuda i znaki wielkie wśród ludu.
Niektórzy zaś z synagogi, zwanej synagogą Libertynów i Cyrenejczyków, i Aleksandryjczyków, i tych, którzy pochodzili z Cylicji i z Azji, wystąpili do rozprawy ze Szczepanem. Nie mogli jednak sprostać mądrości i Duchowi, z którego natchnienia przemawiał.
Podstawili więc ludzi, którzy zeznali: „Słyszeliśmy, jak on mówił bluźnierstwa przeciwko Mojżeszowi i Bogu”. W ten sposób podburzyli lud, starszych i uczonych w Piśmie. Przybiegli, porwali go i zaprowadzili przed Sanhedryn.
Tam postawili fałszywych świadków, którzy zeznali: „Ten człowiek nie przestaje mówić przeciwko temu świętemu miejscu i przeciwko Prawu. Bo słyszeliśmy, jak mówił, że Jezus Nazarejczyk zburzy to miejsce i pozmienia zwyczaje, które nam Mojżesz przekazał”.
A wszyscy, którzy zasiadali w Sanhedrynie, przyglądali się mu uważnie i widzieli twarz jego, podobną do oblicza anioła.Oto słowo Boże.PSALM RESPONSORYJNY (Ps 119,23-24.26-27.29-30)

Refren: Błogosławieni, których droga prosta.

Choć zasiadają możni i przeciw mnie spiskują, *
Twój sługa rozmyśla o Twych ustawach.
Bo Twoje napomnienia są moją rozkoszą, *
moimi doradcami Twoje ustawy.

Wyjawiłem Ci moje drogi, a Tyś mnie wysłuchał, *
poucz mnie o Twoich ustawach.
Pozwól mi zrozumieć drogę Twych postanowień, *
abym rozważał Twoje cuda.

Powstrzymaj mnie od drogi kłamstwa, *
obdarz mnie łaską Twego prawa.
Wybrałem drogę prawdy, *
postawiłem przed sobą Twe wyroki.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 4,4b)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nie samym chlebem żyje człowiek,
lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (J 6,22-29)

Troszczcie się o pokarm, który trwa na wieki

Słowa Ewangelii według świętego Jana.

Nazajutrz po rozmnożeniu chlebów lud, stojąc po drugiej stronie jeziora, spostrzegł, że poza jedną łodzią nie było tam żadnej innej oraz że Jezus nie wsiadł do łodzi razem ze swymi uczniami, lecz że Jego uczniowie odpłynęli sami. Tymczasem w pobliże tego miejsca, gdzie spożyto chleb po modlitwie dziękczynnej Pana, przypłynęły od Tyberiady inne łodzie.
A kiedy ludzie z tłumu zauważyli, że nie ma tam Jezusa, a także Jego uczniów, wsiedli do łodzi, przybyli do Kafarnaum i tam szukali Jezusa. Gdy Go zaś odnaleźli na przeciwległym brzegu, rzekli do Niego: „Rabbi, kiedy tu przybyłeś?”
W odpowiedzi rzekł im Jezus: „Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Szukacie Mnie nie dlatego, żeście widzieli znaki, ale dlatego, żeście jedli chleb do sytości. Troszczcie się nie o ten pokarm, który ginie, ale o ten, który trwa na wieki, a który da wam Syn Człowieczy; Jego to bowiem pieczęcią swą naznaczył Bóg Ojciec”.
Oni zaś rzekli do Niego: „Cóż mamy czynić, abyśmy wykonywali dzieła Boże?”
Jezus odpowiadając, rzekł do nich: „Na tym polega dzieło zamierzone przez Boga, abyście uwierzyli w Tego, którego On posłał”.

Oto słowo Pańskie.

KOMENTARZ

W poszukiwaniu Jezusa

 

Nasze motywy poszukiwania Jezusa mogą być rozmaite. Nie różnimy się zbytnio od Jemu współczesnych, którzy dostrzegając Jego nieobecność, wyruszyli do Kafarnaum, aby tam się z Nim spotkać. Jezus wyrzuca im duchową ślepotę, tj. nieumiejętność odczytania wskazujących na Niego znaków, i koncentrowanie się tylko na własnym głodzie. Ten głód, który wymagał zaspokojenia, nie był bez znaczenia, często jednak pozostawiamy niezaspokojony dużo poważniejszy głód, ten duchowy. Ważne w tej sytuacji jest to, że wyruszyli za Nim w drogę, że pragnęli Go znaleźć. Mogli przecież pozostać tam, gdzie byli, i sycić się historią spotkania z cudotwórcą. Szukajcie a znajdziecie – mówi Jezus do swoich uczniów w innym miejscu (Mt 7, 7; Łk 11, 9). Oby nigdy nie zabrakło w nas zapału do tego poszukiwania.

 

Panie Jezu, chcemy szukać Ciebie we wszystkim tym, czym jesteśmy. Niech Twoja obecność zawsze nas przyciąga, a nieobecność skłania do wyruszenia w drogę za Tobą.

 

Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2017”
Autorzy: o. Daniel Stabryła OSB, o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła

Pierwszego maja Kościół katolicki obchodzi wspomnienie św. Józefa, rzemieślnika. Imię Józef znaczy “Bóg przydał”.

 Pierwszego maja Kościół katolicki obchodzi wspomnienie św. Józefa, rzemieślnika. Do kalendarza liturgicznego weszło ono w 1955 roku i było odpowiedzią na znaki czasu, jakimi są sprawy ludzi pracy. Główną uroczystość św. Józefa, Oblubieńca Maryi, przybranego ojca Jezusa, patrona ojców i rodzin, Kościół katolicki obchodzi 19 marca. Św. Józef był mężem Maryi i przybranym ojcem Pana Jezusa.

Św. Józef pochodził z rodu króla Dawida. Ewangelia nazywa go “mężem sprawiedliwym”, to znaczy prawdomównym, uczciwym, pracowitym i mądrym. Charakterystyczne cechy św. Józefa to zawierzenie Bogu, pokora i służebność. Imię Józef znaczy “Bóg przydał”. Betlejem było miastem jego pochodzenia. Mieszkał w Nazarecie w Galilei. Był cieślą. W tamtych czasach określenie to oznaczało również rzemieślnika wytwarzającego sprzęt domowy. W Nazarecie poznał i poślubił Maryję. Jeszcze przed wspólnym zamieszkaniem Maryja stała się brzemienna i dlatego Józef, w zgodzie z prawem żydowskim, zamierzał ją po kryjomu opuścić. Wtedy we śnie ukazał mu się anioł, wyjaśniając cudowny charakter poczęcia Jezusa.

W związku z zarządzonym przez cesarza rzymskiego Augusta spisem ludności Józef i brzemienna Maryja udali się do Betlejem i tam Maryja urodziła Syna. Józef nadał mu imię Jezus, zgodnie z poleceniem anioła. Za radą anioła Józef uciekł z Dziecięciem i Jego Matką do Egiptu. Po śmierci Heroda rodzina wróciła do Nazaretu.

Tradycja mówi, że Józef, Opiekun Świętej Rodziny, uczył ciesielskiego rzemiosła Jezusa. Gdy Jezus miał lat 12, rodzina udała się w pielgrzymkę do Jerozolimy. Wzmianka o tym wydarzeniu jest ostatnią wiadomością w ewangeliach o Józefie. Być może niedługo potem umarł. Być może jednak, powodowany skromnością, pozostawał na dalszym planie. Ewangeliści nie przekazali nam żadnego słowa św. Józefa.

Św. Józef jest także patronem Kościoła, patronem szczególnym, ponieważ jest wzorem ojcostwa pełnego: był kochający, troskliwy, czuły, mądry, ciągle obecny, zapewniał bezpieczeństwo i służył swojej rodzinie, sam usuwając się w cień. W ten sposób stał się wyraźnym i czytelnym obrazem ojcowskiej miłości Boga. Zapewne niektóre cechy Jezusa są odbiciem osobowości św. Józefa. Choć nie był ojcem naturalnym Jezusa, według prawa żydowskiego, jako mąż Maryi, był Jego ojcem i opiekunem.

Pierwszy o św. Józefie pisał św. Hieronim (+420). Szczególnie jego kult propagowała św. Teresa od Jezusa. Wielokrotnie wyznawała ona, że o cokolwiek poprosiła Boga za wstawiennictwem św. Józefa, zawsze to otrzymywała. Papież Leon XIII poświęcił św. Józefowi encyklikę, Pius X zatwierdził litanię do św. Józefa, a Jan XXIII, którego św. Józef był patronem chrzcielnym, wprowadził to imię do kanonu rzymskiego. Jan Paweł II wydał list pasterski “Redemptoris custos”, w którym ukazuje św. Józefa jako wzór mężczyzny na nasze czasy. Jego wstawiennictwo jest pomocą dla tych, którzy nie założyli jeszcze rodziny – to właśnie do niego można zwracać się z prośbą o wsparcie w znalezieniu dobrego męża czy żony.

W Polsce, szczególnie w Krakowie, święto Oblubieńca Maryi obchodzono 19 marca już na przełomie XI i XII wieku. Do liturgii wspomnienie św. Józefa weszło w Jerozolimie w V w. Na Zachodzie przyjęło się w wieku VIII. Do brewiarza i mszału wprowadził je Sykstus IV (1479) a Grzegorz XV (1621-1623) rozszerzył na cały Kościół. W Polsce św. Józefa znany był już na przełomie XI i XII w. W tym czasie w Krakowie obchodzono już jego święto 19 marca. Czci św. Józefa poświęcony jest cały miesiąc marzec. Największe sanktuarium św. Józefa znajduje się w Kaliszu. W 2010 r. metropolita katowicki abp Damian Zimoń ogłosił kościół w Rudzie Śląskiej sanktuarium św. Józefa Rzemieślnika. W archidiecezji katolickiej 1 maja obchodzony jest nie jako wspomnienie liturgiczne, a święto.

Wiara.pl

______________________________________________________________________________________________________________

Grafika główna

O autorze: Słowo Boże na dziś