„O życie szare i monotonne, ile w tobie skarbów. Żadna godzina nie jest podobna do siebie, a więc szarzyzna i monotonia znikają, kiedy patrzę na wszystko okiem wiary. Łaska, która jest dla mnie w tej godzinie, nie powtórzy się w godzinie drugiej. Będzie mi dana w godzinie drugiej, ale już nie ta sama. Czas przechodzi i nigdy nie wraca.
Co w sobie zawiera, nie zmieni się nigdy; pieczętuje pieczęcią na wieki” (Dz. 62).
To fragment z Dzienniczka św. Faustyny, nad którym już parę razy “dumałam”. Bardzo mnie porusza w nim fraza:
Łaska, która jest dla mnie w tej godzinie, nie powtórzy się w godzinie drugiej. Będzie mi dana w godzinie drugiej, ale już nie ta sama…
Jak ja to rozumiem, jak do mnie przemawia to zdanie?
Czasem, w codziennym zabieganiu, gdy czas zdaje się mknąć szybciej niż zwykle, a problemy dnia codziennego piętrzą się ze zdwojoną mocą, pojawia się pokusa, by zrezygnować ze Mszy świętej w dniu powszednim. I wtedy też wszystko się „psuje”, mszczą się rzeczy martwe (to zawsze zagrywka diabła), by owa pokusa została przyjęta, by zrezygnować z łaski w godzinie Mszy świętej. A tam Bóg czeka z tą jedną właśnie konkretną łaską, by ją dać człowiekowi. Gdy człowiek odmówi, łaska nie spłynie, bo otrzymanie łaski zakłada współpracę człowieka z Bogiem.
Nie wiemy, ileśmy łask przepuścili, a jakie na nas spłynęły, ale nie te same, bo nie powtarzają się – jako rzecze Faustyna, często otrzymujemy je zupełnie niezasłużenie, z nadmiaru Miłosierdzia Bożego, bo Bóg jedną łaską może nas wyrwać z zagubienia, zaprosić do współpracy, do przyjaźni i zażyłości, do dialogu miłości.
Jedno wiem już na pewno, że Najświętsza Ofiara, czyli Msza święta, udziela łask nadprzyrodzonych, to najdoskonalsza modlitwa, którą wznosi ku Bogu kapłan, a wierni w tym momencie dostępują nieopisanych wręcz skarbów łaski Boga. Warto iść na Mszę – zawsze!, nawet gdyśmy się trochę spóźnili, nie rezygnujmy z Eucharystii, przystępujmy do Stołu Pańskiego. Skoro pojawiła sie myśl, by pójść na Eucharystię “pozaniedzielną”, to myśl ta z pewnością jest zbawienna, a uczynek błogosławiony. Jakie to nieprawdopodobne, że na świecie tyle ludzi żyje jednocześnie, tyle przychodzi do świątyni, a Bóg czeka w kościele z tą jedną jedyną konkretną łaską właśnie dla mnie. Nikt inny tej łaski nie otrzyma, nikt nie otrzyma mojej łaski, tylko ja, bo ona jest przygotowana specjalnie dla mnie, jakby na moją miarę była ukrojona.
I na pocieszenie:
Zasada moralna
Jak się nie wie, co lepsze, trzeba się zastanowić i rozważyć, i zasięgnąć rady, bo
nie wolno działać w niepewności sumienia. W niepewności powiedzieć sobie:
cokolwiek zrobię, będzie dobrze, mam intencję zrobienia dobrze, Pan Bóg
przyjmuje, co my uważamy za dobre, to i Pan Bóg przyjmuje i uznaje za dobre. Nie
martwić się, jeżeli po czasie sprawy te okażą się niedobre, Pan Bóg patrzy na
intencję, z jaką zaczynamy, i według tej będzie nagradzał. Jest to Zasada, której
powinniśmy się trzymać. (Dz 800)
Łaska
KKK 2021 Łaska jest pomocą, jakiej udziela nam Bóg, byśmy odpowiedzieli na nasze powołanie i stali się Jego przybranymi synami. Wprowadza nas w wewnętrzne życie Trójcy Świętej.
KKK 2022 Inicjatywa Boża w dziele łaski uprzedza, przygotowuje i wzbudza wolną odpowiedź człowieka. Łaska odpowiada głębokim pragnieniom ludzkiej wolności; wzywa ją do współdziałania i udoskonala ją.
KKK 1949 Człowiek, powołany do szczęścia, ale zraniony przez grzech, potrzebuje zbawienia Bożego. Pomoc Boża zostaje mu udzielona w Chrystusie przez prawo, które nim kieruje, i przez łaskę, która go umacnia:
Zabiegajcie o własne zbawienie z bojaźnią i drżeniem… Albowiem to Bóg jest w was sprawcą i chcenia, i działania zgodnie z [Jego] wolą (Flp 2, 12-13).
KKK 2002 Wolna inicjatywa Boga domaga się wolnej odpowiedzi człowieka, gdyż Bóg stworzył człowieka na swój obraz, udzielając mu wraz z wolnością zdolności poznania Go i miłowania. Dusza tylko w sposób wolny może wejść w komunię miłości. Bóg dotyka bezpośrednio serca człowieka i wprost je porusza. Złożył On w człowieku pragnienie prawdy i dobra, które jedynie On może zaspokoić. Obietnice “życia wiecznego” odpowiadają, ponad wszelką nadzieją, temu pragnieniu.
KKK 2004 Wśród łask szczególnych należy wymienić łaski stanu, które towarzyszą wykonywaniu odpowiedzialnych zadań życia chrześcijańskiego i posług wewnątrz Kościoła.
KKK 2005 Łaska, należąc do porządku nadprzyrodzonego, wymyka się naszemu doświadczeniu i może być poznana jedynie przez wiarę. Tak więc nie możemy opierać się na naszych odczuciach czy naszych uczynkach, by na ich podstawie wnioskować, że jesteśmy usprawiedliwieni i zbawieni (Por. Sobór Trydencki: DS 1533-1534). Jednak, zgodnie ze słowami Chrystusa: “Poznacie ich po ich owocach” (Mt 7, 20), rozważanie dobrodziejstw Boga w naszym życiu i w życiu świętych daje nam pewność, że łaska działa w nas i pobudza nas do coraz większej wiary oraz do postawy ufnego ubóstwa.
Niesamowite są te zdania. Zachęciłaś mnie Polonio, aby sięgnąć po Dzienniczek.
Bóg zapłać. Jakże proste a inspirujące. Lubię różne wracające refleksje, które są wiarą, może i modlitwą, można zajrzeć i w siebie aż myśl stanie się czysta w przeciwieństwie do mędrkowania czy psychoanaliz jakichś.
Rozważając zaś temat łaski- jest bardzo ważny, pomoc Boża w dialogu, który jest działaniem w miłości a i stan łaski uświęcającej jest niezbędny do zbawienia. Możemy być bardzo wdzięczni za to, mamy wolną wolę a Bóg pozwala i dopomaga zbliżyć się ku Niemu. Jakże blisko musi być Maryja, łaski pełna.