Pan Grzegorz Braun przemawia do Rodaków

Kategoria: Archiwum, Polecane, Polska, Pudło, Ważne

Autor:

karoljozef

, 30 czerwca 2014

Szanowni Państwo.

Nie polecam biernej i miernej publicystyki.

Polecam zaś TO:

Facebook

Twitter

Tagi: sens

O autorze: karoljozef

13 komentarzy

Odpowiedz

Freedom

30 czerwca 2014 godz. 23:59

Takiego przywódcy potrzebujemy… jak najprędzej…
Odpowiedz

karoljozef

1 lipca 2014 godz. 00:48 - w odpowiedzi do: Freedom 23:59

Rzecz w tym, że świadomością, wiedzą, jaką reprezentuje Pan Braun, winni się legitymować wszyscy Polacy przyszłej Polski, a nie tylko Jej przywódca.

Tylko wtedy będzie wszystko takie jak ma być.
Inaczej się nie da.
Odpowiedz

karoljozef

1 lipca 2014 godz. 01:09

Te dwa filmy to nawet nie jedna połowa meczu piłki kopanej.
Drodzy Państwo, warto…

Ja zapamiętałem szczególnie tych parę spraw:

1. Robimy, działamy.

Nie oglądamy się na innych, nie czekamy na innych. Bo wtedy tylko napędzamy się wzajemnie, w wielkim błędnym kole niemożności.

2. Nie przekonujemy nieprzekonanych.

Bo faktycznie – jak kogoś to co już się stało nie przekonało, to nie przekonają go i inne rzeczy.

3. Nie upuszczamy sobie (i innym) krwi nadaremno.

Majdany montują nasi wrogowie. Nie uczestniczymy w nich.

Nie wyrzucamy nikogo na bruk – bo nikogo nie zatrudnialiśmy. To nie nasi pracownicy tylko obcych służb.
Bruk zostawiamy na ulicach. Nasze dzieci i staruszkowie nie wybiją sobie zębów.

Na drzewach wisieć mają liście. Nie zmieniamy tego, bo tak jest ładnie.
Wrogów Polski zawieszamy na wokandach w niezawisłych sądach.

Nie krzyczymy – ryże psy! (choć to prawda).
Krzyczymy – chodźcie z nami!

Zawzięcie, z pasją i misją niszczymy podziały my/oni.
Odpowiedz

Freedom

1 lipca 2014 godz. 01:30

Dokładnie. Z głową, mądrze, swoim tempem i konsekwentnie. Nie “na hurrra!” warunkowani medialnym przekazem.
Zamiast “rząd na bruk” i “dymisja” powinno być raczej “wszystkich won” a potem “sejm pod sąd” – oczywiście Polski Sprawiedliwy Sąd – a nie postkomunistyczny wymiar niesprawiedliwości…

A to wszystko z Bogiem w sercu…
Odpowiedz

karoljozef

1 lipca 2014 godz. 10:49

Gratis:
Odpowiedz

rip van winkle

1 lipca 2014 godz. 18:35 - w odpowiedzi do: Freedom 23:59

…przepraszam, jacy “my”??? W czyim imieniu się wypowiadasz, Freedomie, i jakie masz ku temu uprawnienia?
Odpowiedz

Freedom

1 lipca 2014 godz. 19:03 - w odpowiedzi do: rip van winkle 18:35

W swoim imieniu się wypowiadam.
Odpowiedz

karoljozef

1 lipca 2014 godz. 19:34

Daję Panu Freedomowi pełnomocnictwo. Czyli jest nas dwóch. Czyli my.

Że o Panu Bogu nie wspomnę.
Odpowiedz

Asadow

1 lipca 2014 godz. 19:58 - w odpowiedzi do: rip van winkle 18:35

Także w moim.
Uprawienia do tego daje prawo naturalne, które nakazuje czynić to, co słuszne i sprawiedliwe.
Odpowiedz

karoljozef

1 lipca 2014 godz. 20:29

Panie Ripie.

Bardzo Pana proszę, żeby Pana czasem nie pokusiło i nie zaczął Pan gadki o tym, że różnie można definiować to co jest “słuszne i sprawiedliwe”…
Odpowiedz

rip van winkle

2 lipca 2014 godz. 05:26

Dzięki, Karoljozefie. Zawsze wysoce cenię i Twoje teksty (patrz – jedno Twe zdanko czasem jako koment, ma więcej żywej treści niż elaboraty czyjeś tam)
i wypowiedzi Brauna.

Wybacz, że coś osobistego napiszę, ale inaczej mój komentarz nie miałby sensu.
Wszedłem swego czasu na linka zapodanego na NE (zapewne była to Osoba, której teksty z przyjemnością czytałem) i co widzę. Teoretycznie niby normalny dziennikarski wywiad. Praktycznie – siedzi dwóch przy barze, piją piwo i – rozmawiają. Zaskoczony byłem (i mocno, i mile) tym, że p.Grzegorz Braun (wszak
wcześniej mi totalnie nie znany), mądrze diagnozując rzeczywistość, NIE uważa się za “wybrańca Boga” z receptą na wszystko, NIE uważa się za Prawdziwego(czyt.jedynie słusznego)
Polaka czy katolika. I ma zero agresji.(A wszak po literach czterech od “naszego” systemu pol-gosp nieźle Mu się dostało)

Może znasz kogoś, kto publicznie będzie miał odwagę rzec: jestem obywatelem kategorii 3-ej, jako że mam bankowe zadłużenia, których nie jestem w stanie teraz spłacić – nie zwalając winy i nie psiocząc “na tych wrednych takich i owakich” Ja nie znam.

Jak człowiek mówi sensownie(choćby wbrew ogółowi)i robi to szczerze (mowa ciała, mimika choćby) to jakoś mam do Niego zaufanie.

A że coś głupiego, niedoinformowany, czasem chlapnie – przepraszam, co z tego?
(Fakt, jak coś niezbyt przemyślanego/zrozumiałego mruknął, to aż Parasolnikov
musiał się fatygować, coby “z polskiego na nasze” mi przetłumaczyć – ale to kwestia inna, nie chodziło tu o w/w niedoinformowanie)

Pozdrawiam, Karoljozefie, szczerze ciepło i serdecznie
Odpowiedz

karoljozef

2 lipca 2014 godz. 12:28 - w odpowiedzi do: rip van winkle 05:26

A ja Pana jeszcze serdeczniej i cieplej!
Bardzo dziękuję za szczerość i życzliwość. Tylko tak pisać można i trzeba.

Panie Ripie.

Czytałem powyższy komentarz trzy razy ale jego clou nie wychwyciłem…

Słusznie Pan zauważył, że Pan Braun nie wychodzi przed szereg.
No ale jak tego nie uczynić skoro nikt w szeregu nie stoi…
To jest problem.

Z tego co zauważyłem to Pan Braun jest było nie było wściekły na zaistniałe okoliczności. Że nie ma z kim i do kogo gadać a co dopiero coś z kimś robić.
Oczywiście! Wyjątki… Ale na wyjątkach daleko nie zajedziemy.
Ma powstać masa, baza, szerokie plecy. W całym narodzie.
O to jest bój.

A teraz Pan Freedom.
Podobna sprawa.
Kolejny głos na puszczy.

Żeby nie było totalnie pesymistycznie.

Co by się nie działo, pewnikiem jest żeśmy lawa…!!
Potwierdzać ten fakt najdobitniej podkreślają działania wroga.

Pacz Pan.
Jedna Mała Blondyneczka może kusemu dać ostro w mordę…
A armia blondyneczek i blondynów…
Brunetów. Nawet rudych…

pozdrawiam Pana raz jeszcze, Panie Ripie
Odpowiedz

rip van winkle

3 lipca 2014 godz. 16:31 - w odpowiedzi do: karoljozef 19:34

…no niechciałbym Cię zmartwić, ale pełnomocnictwo post factum nie istnieje.

Nie masz oczywiście obowiązku znać wszystkich tekstów Freedoma, ale
kiedyś napisał o sobie, że ma problemy z precyzją wypowiedzi.
Wspaniale, odważnie i szczerze. Chwała Mu wielka za to, bo wykazał tym szacunek dla Swoich czytelników.

Czegoś nie zrozumiałem, zadałem pytanie uściślające, uzyskałem konkretną odpowiedź – wszystko.

…Pewnie to jakiś mój uraz, Karoljozefie, ale zbyt często ostatnimi czasy
czytam/widzę/słyszę “My, jako Naród”, “My, jako Społeczeństwo” etc, etc.
Oczywiście wszyscy lepiej ode mnie wiedzą, co może mnie “uszczęśliwić”

A ci, co już mnie “uszczęśliwiają”, a priori wiedzą, żem tuman: “Społeczeństwo nie dorosło”, “Naród nie dorósł”, “Polacy nie dorośli” itp…

Na szczęście wierzę nie bez podstaw, że “Polak potrafi”.
Nie wiem, jak tam w Twoich rejonach, ale w Warszawie kupuję np oficjalnie
“urządzenie grzewcze”. Kiedyś to-to się po prostu “żarówka” nazywało, ale wszak do używania żarówek nie dorosłem :)

Pozdrowienia optymistycze, Karoljozefie
P.S. To również mniej/więcej odpowiedź na koment Asadowa

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Śpiewajcie Bogu, naszemu Obrońcy

Czytanie: Lb 11, 4-15

Pierwsze czytanie

Lb 11, 4-15

Czytanie z Księgi Liczb

Na pustyni Izraelici mówili: «Któż nam da mięsa, abyśmy jedli? Wspominamy ryby, które darmo jedliśmy w Egipcie, ogórki, melony, pory, cebulę i czosnek. Teraz zaś jesteśmy wycieńczeni, nie mamy nic, nie widzimy niczego prócz manny».

Manna zaś była podobna do nasion kolendra i miała wygląd bdelium. Ludzie wychodzili i zbierali ją, potem mełli w ręcznych młynkach albo tłukli w moździerzach.

Gotowali ją w garnkach lub robili z niej podpłomyki; smak miała taki jak ciasto na oleju. Gdy nocą opadała rosa na obóz, opadała równocześnie i manna.

Mojżesz usłyszał, że lud narzeka rodzinami – każda u wejścia do swego namiotu. Wtedy rozpalił się potężnie gniew Pana, a także Mojżeszowi wydało się to złe. Rzekł więc Mojżesz do Pana:

«Czemu tak źle się obchodzisz ze sługą swoim, czemu nie darzysz mnie życzliwością i złożyłeś na mnie cały ciężar tego ludu? Czy to ja począłem ten lud w łonie albo ja go zrodziłem, że mi powiedziałeś: „Noś go na łonie swoim, jak nosi piastunka dziecię, i zanieś go do ziemi, którą poprzysiągłem dać ich przodkom”? Skąd wezmę mięsa, aby dać temu całemu ludowi? A przecież przeciw mnie podnoszą skargę i wołają: „Daj nam mięsa do jedzenia!” Nie mogę już sam dłużej dźwigać troski o ten lud, już mi nazbyt ciąży. Skoro tak ze mną postępujesz, to raczej mnie zabij, jeśli darzysz mnie życzliwością, abym nie patrzył na swoje nieszczęście».

Psalm responsoryjny

Ps 81

Psalm (Ps 81 (80), 12-13. 14-15. 16-17 (R.: por. 2a))

Śpiewajcie Bogu, naszemu Obrońcy

Mój lud nie posłuchał mego głosu, *
Izrael nie był Mi posłuszny.
Zostawiłem ich przeto ich twardym sercom, *
niech postępują według swych zamysłów.

Śpiewajcie Bogu, naszemu Obrońcy

Gdyby mój lud Mnie posłuchał, *
a Izrael kroczył moimi drogami,
natychmiast bym zgniótł ich wrogów *
i obrócił rękę na ich przeciwników.

Śpiewajcie Bogu, naszemu Obrońcy

Schlebialiby Panu ci, którzy Go nienawidzą, *
a kara ich trwałaby na wieki.
A jego bym karmił wyborną pszenicą *
i sycił miodem z opoki.

Śpiewajcie Bogu, naszemu Obrońcy

Śpiew

Śpiew przed Ewangelią

Mt 4, 4b

Alleluja, alleluja, alleluja

Nie samym chlebem żyje człowiek,
lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia: Mt 14, 13-21

Ewangelia

Mt 14, 13-21

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Gdy Jezus usłyszał o śmierci Jana Chrzciciela, oddalił się stamtąd łodzią na pustkowie, osobno. Lecz tłumy zwiedziały się o tym i z miast poszły za Nim pieszo. Gdy wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi i uzdrowił ich chorych.

A gdy nastał wieczór, przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: «Miejsce to jest pustkowiem i pora już późna. Każ więc rozejść się tłumom: niech idą do wsi i zakupią sobie żywności».

Lecz Jezus im odpowiedział: «Nie potrzebują odchodzić; wy dajcie im jeść!»

Odpowiedzieli Mu: «Nie mamy tu nic prócz pięciu chlebów i dwóch ryb».

On rzekł: «Przynieście Mi je tutaj».

Kazał tłumom usiąść na trawie, następnie wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo i połamawszy chleby, dał je uczniom, uczniowie zaś tłumom. Jedli wszyscy do syta, a z tego, co pozostało, zebrano dwanaście pełnych koszy ułomków. Tych zaś, którzy jedli, było około pięciu tysięcy mężczyzn, nie licząc kobiet i dzieci.

[W roku A, jeżeli tę perykopę odczytano w poprzednią niedzielę, dzisiaj należy odczytać Mt 14, 22-36]

więcej Słowa Bożego...