Losowanie Wiru Modlitewnego – tydzień 39

Kategoria: Archiwum, GROM, Grupa modlitewna Św. Józefa, Polecane, Wiara

Autor:

, 22 września 2014

244	Judyta
245	Space
314	Karoljozef
463	Asadow
635	Circ
641	DelfInn

Facebook

Twitter

Tagi: losowanie permutacji wiru modlitewnego

O autorze: Asadow

Marek Sas-Kulczycki (konto do admistracji)

7 komentarzy

Odpowiedz

circ

22 września 2014 godz. 01:58

Za Delfinka, bardzo chętnie.

A ty za mnie, tylko się wywiąż choć trochę- raz dziennie westchnij i wystarczy. Lepsze to niż zapominanie i poczucie winy i długu. Bóg nie potrzebuje długich modlitw od ludzi zapracowanych i na służbie u wszystkich.
Odpowiedz

circ

22 września 2014 godz. 01:59

hym, czemu dług jest od długości nie szerokości?
Odpowiedz

Asadow

22 września 2014 godz. 02:22 - w odpowiedzi do: circ 01:58

Będę wzdychać :)
Odpowiedz

Asadow

22 września 2014 godz. 02:23 - w odpowiedzi do: circ 01:59

Bo jego spłacanie się dłuży (niektórym wierzycielom szczególnie)?
Odpowiedz

space

22 września 2014 godz. 07:40

Za mało gorliwie się modliłem za Karjozefa ;)
Odpowiedz

circ

22 września 2014 godz. 12:12 - w odpowiedzi do: space 07:40

Nie musisz gorliwie, westchnij szczerze, ale regularnie, albo błogosław w myśli.
Gorliwie modlą się za nas zakony kontemplacyjne, to zawodowcy, a nam amatorom wystarczą akty strzeliste. Bóg słucha jednych i drugich.
Odpowiedz

space

22 września 2014 godz. 16:14 - w odpowiedzi do: circ 12:12

Każdy daje tyle, na ile go stać i na ile Bóg pozwoli.

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Dziękuję, Panie, że mnie wysłuchałeś

Czytanie: Dz 4, 13-21

Pierwsze czytanie

Dz 4, 13-21

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Przełożeni i starsi, i uczeni, widząc odwagę Piotra i Jana, a dowiedziawszy się, że są oni ludźmi nieuczonymi i prostymi, dziwili się. Rozpoznawali w nich też towarzyszy Jezusa. A widząc nadto, że stoi z nimi uzdrowiony człowiek, nie znajdowali odpowiedzi.

Kazali więc im wyjść z sali Sanhedrynu i naradzali się między sobą: «Co mamy zrobić z tymi ludźmi? Bo dokonali jawnego znaku, oczywistego dla wszystkich mieszkańców Jeruzalem. Przecież temu nie możemy zaprzeczyć. Aby jednak nie szerzyło się to wśród ludu, surowo zabrońmy im przemawiać do kogokolwiek w to imię!»

Przywołali ich potem i zakazali im w ogóle przemawiać i nauczać w imię Jezusa. Lecz Piotr i Jan odpowiedzieli: «Rozsądźcie, czy słuszne jest w oczach Bożych bardziej słuchać was niż Boga? Bo my nie możemy nie mówić tego, co widzieliśmy i słyszeliśmy».

Oni zaś ponowili groźby, a nie znajdując żadnej podstawy do wymierzenia im kary, wypuścili ich ze względu na lud, bo wszyscy wielbili Boga z powodu tego, co się stało.

Psalm responsoryjny

Ps 118 (117), 1bc i 14-15b. 16-18. 19-21 (R.: por. 21a)

Dziękuję, Panie, że mnie wysłuchałeś
Albo: Alleluja

Dziękujcie Panu, bo jest dobry, *
bo Jego łaska trwa na wieki.
Pan moją mocą i pieśnią, †
On stał się moim Zbawcą. *
Głosy radości z ocalenia w namiotach sprawiedliwych.

Dziękuję, Panie, że mnie wysłuchałeś
Albo: Alleluja

Prawica Pana wzniesiona wysoko, *
prawica Pańska moc okazała.
Nie umrę, ale żyć będę i głosić dzieła Pana. *
Ciężko mnie Pan ukarał, ale na śmierć nie wydał.

Dziękuję, Panie, że mnie wysłuchałeś
Albo: Alleluja

Otwórzcie mi bramy sprawiedliwości, †
wejdę przez nie i podziękuję Panu. *
Oto jest brama Pana, przez nią wejdą sprawiedliwi.
Dziękuję Tobie, że mnie wysłuchałeś *
i stałeś się moim Zbawcą.

Dziękuję, Panie, że mnie wysłuchałeś
Albo: Alleluja

Można odmawiać sekwencję: Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary

Śpiew

Śpiew przed Ewangelią

Ps 118 (117), 24

Alleluja, alleluja, alleluja

Oto dzień, który Pan uczynił,
radujmy się nim i weselmy.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia: Mk 16, 9-15

Ewangelia

Mk 16, 9-15

Słowa Ewangelii według Świętego Marka

Po swym zmartwychwstaniu, wczesnym rankiem w pierwszy dzień tygodnia, Jezus ukazał się najpierw Marii Magdalenie, z której przedtem wyrzucił siedem złych duchów. Ona poszła i oznajmiła to Jego towarzyszom, pogrążonym w smutku i płaczącym. Ci jednak, słysząc, że żyje i że ona Go widziała, nie dali temu wiary.

Potem ukazał się w innej postaci dwom spośród nich na drodze, gdy szli do wsi. Oni powrócili i obwieścili pozostałym. Lecz im też nie uwierzyli.

W końcu ukazał się samym Jedenastu, gdy siedzieli za stołem, i wyrzucał im brak wiary oraz upór, że nie wierzyli tym, którzy widzieli Go zmartwychwstałego.

I rzekł do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!»

więcej Słowa Bożego...